Door verbouw Hema een oude
ansicht tot leven brengen
Op verzoek van de Texelse Courant hield Chantal Zwetsloot uit Den Burg een week lang het weblog bij in de serie De week van… Samen met echtgenoot Rob exploiteert ze de Hema's op Texel en in Medemblik. Deze week zijn ze gestart met een grote verbouwingsoperatie van de winkel in Den Burg.
(Zondag)
Vandaag even lekker bijkomen. Rustig ontbijten, lekker met de kinderen naar het Sommeltjesbos en bij terugkomst lekkere chocolademelk. We hebben het druk gehad de afgelopen dagen. We zijn nu een week zichtbaar bezig met de verbouwing van de lunchcoffeeshop, die weer een moderne uitstraling gaat krijgen. Geen groene tafelbladen of berkenhouten stoelen meer, maar veel wit en zelfs moderne, rode vloerdelen. Het plan is ook om juist het geveltje uit 1912 zijn oude uitstraling weer terug te laten krijgen, zodat het pand beter in het straatbeeld past. Dat is op zich een enorme klus, maar ook een enorme uitdaging. Samen met Peter en Marijke Bakker en Duin Bouwbedrijf wordt bijna letterlijk een oude ansichtkaart weer tot leven gebracht.
Gisteren was de winkel aan de beurt. Na een weekje flinke opruiming te hebben gehouden zijn we na sluitingstijd aan de gang gegaan met 25 medewerkers om de winkel helemaal leeg te halen. Systematisch wordt alles opgeslagen. Om 20.00 uur was de beurt aan de slopers. Alle stellingen werden uit elkaar gehaald. Flinke afvalcontainers werden de straat ingereden en de sloopmaterialen werden meteen afgevoerd. Dat leverde op straat wel wat geluidsoverlast, op maar dat was gelukkig van korte duur. Om 23.30 was de winkel leeg. Een hele hoop werk verzet door iedereen!
Vandaag waren er nog aardig wat technische mensen aan de gang in de HEMA om werkelijk alles te verwijderen wat er de afgelopen 30 jaar is ingebracht aan technische installaties. Als alles weg is, en dat is na vandaag een feit, kunnen we weer gaan opbouwen, om er in tweeënhalve week weer een mooie, moderne HEMA van te maken.
Daarom lassen we vandaag ook een rustig dagje in met het gezin. Heerlijk vinden we dat, om niks te moeten en te hoeven. (…)
(Maandag)
(...) Ik neem de boot van 10.00 uur richting ons andere filiaal, in Medemblik. Ook dat heeft onze aandacht nodig. Tijdens mijn rit op de boot neem ik mijn veel te late ontbijt en maak een to-do-list. Eigenlijk bestaat die elke week uit dezelfde handelingen, maar ik ben graag voorbereid. (...)
Vandaag heb ik een bus volgeladen met afgeprijsde dames- en kindermode die we nu in Den Burg niet kwijt kunnen. We kunnen deze mode nog mooi even in Medemblik hangen en proberen te verkopen. Als ik in Medemblik aankom, valt het oog van onze teamleidster op een lege marktkraam voor de deur. De rest van de markt is al begonnen en deze kraam lijkt vandaag niet vol te komen. Na een blik tussen de teamleidster en mij besluiten we alle afgeprijsde mode op de marktkraam neer te leggen. We plakken de kraam vol met 'opperdepop'-borden en regelen een collega die de marktkraam mag runnen.
De rest van de dag bestaat uit telefoontjes beantwoorden, lege vakken vullen en een boze meneer te woord staan die vindt dat wij geen kleding mogen verkopen, omdat hij er al staat. Wij zijn totaal onschuldig, ga ik in verweer. We hebben de marktleider netjes gebeld en toestemming gevraagd. Na een belletje van deze meneer naar de marktleider wordt dat ook bevestigd en duidelijk. (...)
(Dinsdag)
De wekker gaat. Het is 6.45 uur. Een warme douche doet 's morgens wonderen. We plukken de kinderen uit bed en smeren broodjes, vullen broodtrommels en drinkbekers, laten de hond uit en brengen de kindjes naar school.
Als dat gebeurd is, rijden we naar de boot met een groep Hema-meiden. Omdat we niet veel in de lege winkel kunnen betekenen, gaan we vandaag op collega-tournee. (...) We 'meren aan' in een filiaal in Alkmaar-Noord (waar Rob en ik twaalf jaar hebben gewerkt voor we naar Texel kwamen), we drinken een kop koffie en wandelen door de paden van de winkel. Leuk om eens te zien welke oplossingen en ideeën collega's in het land hebben. (...)
In Heiloo inspecteren we de winkel en ook daar zien we leuke ideeën die we meenemen naar hui. We drinken nog maar weer eens een bak koffie en maken een praatje met de meiden van de koffieshop daar, kijken naar hun koffieapparaat (dat is toch wel een heel mooie) en checken hun belegde broodjes.
Rond 12.30 uur springen we in de bus en rijden richting Utrecht. Daar staat het centrale magazijn van de Hema. We krijgen een introductie en presentatie. Het magazijn staat op een stuk grond van 116.000 vierkante meter en is bebouwd met 60.000 vierkante meter magazijn . We krijgen een prachtig hesje aan met de tekst 'visitor' en gaan het immense magazijn in.
Bizar wat je hier ziet. Indrukwekkend. (...) Het ene werkgebied wordt deels door medewerkers bezet en deels door machines. Het andere, met een hoogte van 30 meter en een breedte van 15 meter, bestaat uit alleen maar geautomatiseerde armen. Deze krijgen een opdracht van de computer, pakken grote pallets uit de metershoge stellingen en brengen deze naar een lopende band, die de pallet vervolgens achterlaat in de ruimte voor het desbetreffende filiaal. Ongelooflijk. We mopperen wel eens op de manier waarop we artikelen binnenkrijgen, maar snappen na vandaag het hoe en waarom.
Na afloop rijden we door de witte wereld die sneeuw heet richting Texel. Uitgehongerd zijn we na zo'n dag inspiratie. Dus op naar… McDonalds! Om 19.00 uur stappen we thuis weer over de drempel, waar mijn alles-in-één vriendin alles onder controle heeft. De kindertjes aan de lego, de jongste in pyjama en de kaarsjes branden. Heerlijk om zo thuis te komen.
(Woensdag)
Vandaag een lekkere dag in het vooruitzicht. Ik neem mij voor geenszins iets met werk/Hema te doen, maar vooral een rustdag in te lassen.
De dag begint, na het wegbrengen van de oudste twee, met een bezoekje aan de tandarts met de jongste. Tandjes tellen, noemen ze dat. Het klinkt zo onschuldig, maar als je als kleintje in zo'n grote stoel moet zitten en een onbekende man boven je hoofd ziet hangen met twee spiegels en een lamp, dan vind je tandjes tellen al snel niet zo'n aardig begrip meer. Dus wordt het even brullen. Gelukkig ziet het er goed uit en mag hij een mooi cadeautje uitzoeken. Als we weglopen, vertelt hij stoer dat hij een grote jongen was. Toch mam?
Daarna halen we boodschapjes en gaan op zoek naar een nieuwe droger. De oude is al ruim een week geleden total-loss verklaard en ik merk nu dat ik toch echt niet meer zonder dat ding kan. Ik kan maar één was op één droogrek kwijt en buiten dat het 24 uur duurt voordat het droog is, lijken de handdoeken nadien wel schuurpapier. (...)
We eten een portie kibbeling in Oudeschild en nemen nog een portie mee voor als de anderen uit school komen. Thuis gekomen zetten we een kop thee en zetten samen een Cars-puzzel in elkaar.
's Middags een rustige middag. Op een tennislesje na, van de middelste, hebben we geen verplichtingen. Vanavond hebben we twee logees, dus ik moet nog even snel wat bedden opmaken. (...)
De winkel loopt op schema, de tegels zijn vandaag geleverd, gaten volgestort met beton en we hebben vanaf vandaag weer telefoon en internet en zelfs een beetje licht. De koffieshop heeft wel wat achterstand opgelopen. Het plaatsen van de nieuwe gevel is toch iets ingrijpender dan in eerste instantie leek, maar dat gaat vast in orde komen. Die tijd halen we wel weer ergens in.
De week van…
Annefleur
De 17-jarige Annefleur Lambregts houdt de komende week het weblog bij in de serie De week van… Zij kwam een jaar geleden zonder haar ouders op Texel wonen om op OSG De Hogeberg haar HAVO af te maken.