Huug Snoek was jarenlang chauffeur en pompbediende bij de brandweer. (Foto Jeroen van Hattum)
Huug Snoek was jarenlang chauffeur en pompbediende bij de brandweer. (Foto Jeroen van Hattum) Foto: Jeroen van Hattum

'Bij brandweer moest je wel beetje gek zijn'

'Vroeger spoot je bij een brand zoveel water naar binnen tot je de kat voorbij het raam zag zwemmen. Nu is dat allemaal anders.' Kleurrijke uitspraken kunnen Huug Snoek (59) niet worden ontzegd. Na 33 jaar vertrekt hij bij de Texelse brandweer.

Snoek wil het graag maar even benadrukt hebben als commandant Dick Jongeneel tijdens het interview thee voor hem haalt. 'Dit zie je niet vaak', roept hij lachend. Jongeneel kan er de humor wel van inzien. Maar hij is ook serieus. 'Snoek ga ik missen', zegt hij. 'Die ga ik hier echt missen.'

Marius Banda, met wie Snoek voetbalde, haalde hem in 1980 bij de brandweer. Oud-commandant Daan van Wilsum sprak bij zijn sollicitatie de historische woorden dat het een pré was dat Snoek bij het leger ooit het predikaat S5 had gekregen. 'Bij de brandweer moest je volgens hem wel een beetje gek zijn.' Snoek zat al snel als chauffeur en pompbediende op de wagen en is dat vrijwel altijd gebleven.

Met smaak vertelt hij over zijn begindagen waarin de brandweer nog bij Gemeentewerken in Den Burg zat en daar over twee zogeheten Commers en een materiaalwagen beschikte. Bij brand werden ze gewaarschuwd via een zogeheten 'knor' en daarna was het een kwestie van zo snel mogelijk uitrijden. De manschappen gingen dikwijls met eigen vervoer naar de brand. Met hedendaagse ontwikkelingen zoals de schaalvergroting bij de brandweer heeft Snoek minder feeling, maar dat is niet de reden om te stoppen. De jaren beginnen te tellen en de wetenschap dat er een nieuwe lichting aankomt, biedt de ruimte om plaats te maken.

Snoek was onder andere één van de drijvende krachten achter het PHH-gebouw aan de Pontweg en kreeg daarvoor in 2009 samen met drie andere brandweermannen een koninklijke onderscheiding. Het ging allemaal niet zonder slag of stoot. 'We hebben er veel tijd in gestoken het gebouw goed in te delen. Het is ook heel belangrijk geweest dat er aan de zuidkant een aparte weg is gekomen.' De onderlinge kameraadschap vond hij één van de belangrijke zaken bij de brandweer. Blindelings op elkaar kunnen vertrouwen bij een inzet en elkaar door dik en dun steunen.

Een van de meest memorabele momenten is de tocht die Snoek in 1995 samen met Theo Kuip met de oude Bedford maakte. De mannen hadden met de gerestaureerde wagen op de rommeltjesmarkt in Oosterend gestaan, reden terug naar Den Burg en kregen onderweg de melding van brand op camping Loodsmanduin. Zonder verblikken of verblozen, reden ze door naar Den Hoorn waar ze als eerste voertuig aankwamen. De vers gebakken vis uit Oosterend werd aan de kant gelegd, een toerist kreeg een slang in zijn handen om te blussen en toen de andere voertuigen arriveerden hadden Snoek en Kuip de brand al onder controle. 'Later kregen we nog commentaar op onze actie, omdat er net een nieuwe brandweerwagen was aangeschaft, maar die brand hebben we geblust.' Hoewel gestopt, is Snoek niet weg. Hij blijft zich ontfermen over de Bedford en blijft ook lid van de personeelsvereniging.