Column

Korter maar krachtig

Ik weet niet hoe het u vergaat, maar als ik bij de Paralympics een atlete zonder onderbenen op blades zie rennen, dan krijg ik de koude rillingen. Dat iemand revalideert na een amputatie is een groot goed, maar dan ook nog topsport bedrijven. Dat getuigt van mega overwinningskracht. Ik zag het Nederlandse voetbalteam op tv. Tien mannen met tien benen en twintig krukken.

In het doel één keeper met één hand. Allemaal gemotiveerd tot op het bot. Onder het motto Korter maar krachtig werkten ze aan een goed elftal. Een man vertelde dat hij met z'n motor aan het toeren was, totdat hij werd aangereden door een automobilist op de verkeerde weghelft. Hij moest op de plek des onheils z'n been achterlaten. 'Ja', zo vertelde hij: 'Dan kun je op de bank gaan zitten, en de rest van je leven kwaad zijn op een dronkenlap die je toekomstplannen in een klap vernietigt. Of je gaat vechten, proberen te maken wat er van te maken valt'. En daar ging hij, oefenend, hink, stap over het veld. Hij verdient meer respect dan de goed gesalarieerde spitsen die de mooiste goals in de kruising schieten.

Ons zorgsysteem is gebaseerd op solidariteit, de hogere inkomens dragen het meeste bij. Een loffelijk streven. Je draagt met elkaar de zorg voor elkaar. Je kiest er ten slotte niet voor om ziek te worden. Uit onderzoek is gebleken dat de lagere inkomens er bijna dubbel zoveel gebruik van maken dan het hogere segment. Dit baart zorgen. Uit hetzelfde onderzoek bleek dat de voeding minder is, er minder aan sport en beweging wordt gedaan en er meer wordt gerookt en gedronken. In onze vergrijzende samenleving waar de zorg al in de gevarenzone zit, betekent dit een verhoogde druk. Echt jammer. Op Texel leven we gezonder, dat hoop ik in ieder geval.

Een gepensioneerde man, van wie beide benen zijn geamputeerd, vertelt dat hij graag weer wil deelnemen aan het dagelijks leven. Hij was hoofd van een basisschool, heeft grote liefde voor voetbal, gaat graag naar z'n groentetuin en is vaak erg moe van de fysiotherapie. Toch heeft hij met zijn vrouw en de therapeut een manier gevonden om de thuissituatie te behouden. Hij doet in de booster zelf boodschappen en op een jute zak jumpend op handen en billen, gaat hij door de moestuin. Zorgend voor bonen, bietjes en aardappels. Alles gegroeid in eigen aarde. Hij is een Groot voorbeeld hoe korter ook krachtig kan zijn.

Laten we allemaal, arm of rijk, onze verantwoordelijkheid nemen. Een flink stuk lopen of op de fiets met het heldere vriesweer. Laat je inspireren door de geweldige Hollandse schaatsers. Ik haal de Friese doorlopers uit het vet.

Jozien