Niets onbespreekbaar bij Christa

Christa Bakker Kamminga van Nieuwland Texel aan de Stolpweg bij Den Hoorn liet ons vorig jaar kennismaken met ‘opstelling met paarden’. Sindsdien zijn er een hoop ontwikkelingen en nemen we nogmaals een kijkje bij haar.

Christa zit al buiten te wachten als redacteur Job Schepers op bezoek komt. De afspraak was een week eerder verzet. “Toen het regende dacht ik al dat je zou verzetten”, lacht ze. Ditmaal is het prachtig weer en zitten we buiten. In oktober ontmoetten we de shetlanders Freddie en Annabel, zij staan nu een stuk verderop in de wei te genieten van een rustdag. 

“Ik heb mij het afgelopen jaar flink doorontwikkeld. Ik heb extra trainingen en cursussen gevolgd en volg die nog steeds. Heftige trainingen wel, waarbij je heel goed naar jezelf kijkt, luistert en voelt. Ik heb in het verleden veel meegemaakt en in mijn familie zat ook een hoop bagage. Bij de training Body Based Trauma-therapie komt dat allemaal naar boven, en eruit. Dat is heftig, maar het helpt je stappen vooruit te zetten. De coach is er vervolgens niet om een oordeel te vellen. Een goede coach kijkt, ziet, hoort en voelt je. Het is wat het is. Wat is er gebeurd en wat doet dat met jou? Daar gaat het om”, vertelt Christa.

Tijdens de training leerde Christa nog beter de invloed op het fysieke observeren. “Ieder mens reageert op emoties. Denk maar aan reacties als kippenvel, of samentrekkende schouders. Emoties zijn af te lezen aan iemands lichaam, dat kan ik van alles zitten. Oogspieren, pijn in de buik, rillingen... Ik ga samen met de persoon de confrontaties aan met die trauma’s. Maar wat veel mensen niet weten, is dat je ook trauma’s kunt hebben van voor je daadwerkelijke geboorte - in de buik - of van het moment dat je ter wereld kwam.”

Het aangaan van die confrontatie kan volgens Christa best eng zijn en de emoties kunnen flink oplopen. “Maar dat is goed. Die opgekropte emoties moeten eruit, ga maar vegen met die snot. Dat is goed voor lichaam en geest.”

Beide benen op de grond

De uitspraak typeert de nuchtere Texelse. Waar sommige mensen toch snel een stempel op coaches drukken, zou dit bij Christa absoluut onterecht zijn. De inwoonster van Den Hoorn staat met beide benen stevig op de Texelse grond en zweverig is het dan ook allerminst. “Je hoeft ook niet zweverig te zijn om signalen van emoties te herkennen. Neem nu muziek, onbewust kies je toch nummers die bij je stemming passen. Zowel qua muziek als qua tekst. Muziek gaat als een deken om je heen zitten. Muziek is ook enorm belangrijk bij groepsopstellingen die ik doe. Het is prachtig om te merken hoe ieder mens weer zijn eigen muziek heeft. Laatst was ik met een groep bezig op muziek van K3. Dat werkte bij hen. Weer een ander kiest voor rockmuziek, uiteindelijk zorgden allebei voor de doorbraak waar we naar op zoek waren en daar draait het uiteindelijk om.”

“Positieve sneller vergeten”

Volgens Christa is het menselijk dat het positieve makkelijker wordt vergeten. “Daardoor blijven we hangen in het negatieve. Het is dan makkelijk om te zeggen dat je dat niet moet doen, maar dat gaat niet altijd vanzelf. Hoe zorg je dat je positief tegen dingen aan blijft kijken? Het wegstoppen van negatieve ervaringen of zelfs trauma’s is niet de oplossing. Dat lijdt op een duur tot een uitbarsting. Ik heb hier een vrouw in training gehad die werd beperkt in haar doen en laten door angst. Door het leren omgaan met de lichamelijke gevoelens in relatie tot de angst is ze nu in staat om een afweging te maken of de angst terecht of onterecht is. Ze kan nu weer dingen ondernemen.

Balans

Christa is geen wonderdokter en wekt die intentie ook niet. Maar vanaf het moment dat je aanschuift bij Christa, is de sfeer prettig en is er niets dat onbesproken hoeft te blijven. Op natuurlijke wijze weet zij direct een vertrouwensband te creëren. “Wat ik doe probeer ik in Jip-en-Janneketaal behapbaar te maken. We zijn constant op zoek naar balans; tussen goede en slechte zaken. Ieder heeft zijn kwaliteit, zijn eigen kracht. Die brengen we samen naar boven”