Texelse Heren 1 goed uit de startblokken

Na drie jaar stilstand vanwege Corona is zondag eindelijk de landelijke NGF-golfcompetitie weer losgebarsten. De Texelse mannen moesten naar Purmerend om daar het eerste team van De Waterlandsche te treffen. En de ambities zijn hoog, kampioen worden is de opdracht.

Er is intensief getraind en met de nieuwe aanwinst Hidde Kats, handicap +1,5, en natuurlijk Hugo Groothuis als vaandeldragers ziet het er op papier kansrijk uit. Dat is nodig ook want de tegenstanders blijken van hoog niveau. Alle teams hebben meerdere spelers met handicaps onder de 3 en willen ook winnen.

Een tegenvaller is dat Groothuis niet mee kan door een nare polsblessure. Captain Tim de Haan valt in.

Purmerend is een goede, echte matchplaybaan. De wedstrijd wordt gespeeld in twee ronden. Eerst 18 holes foursomes waar duo’s het tegen elkaar opnemen. Hidde Kats gaat met Mike van der Haas de baan in, Kevin van Zuilekom en Antoine Kersten volgen en Tim de Haan sluit met Floris-Jan Zwaag de rij. Oh, wat is het taai. Zon afgewisseld met een striemende bui of zelfs een hagelstormpje, veel bunkers, veel water, 4 uur lang bikkelen. De Texelse sleept 4 van de 6 punten binnen, alleen De Haan en Zwaag moeten op de 16de de tegenstand feliciteren. Na een pauze maakt iedereen zich op voor ronde twee, de singles. Wederom 18 holes, man tegen man. 

Wat een heerlijke partijen! Kersten komt met de eerste goede tijding, hij rolt de tegenstand op met 5/4. Kats volgt met een knappe 4/2. Om te winnen heb je 10 van de te behalen 18 punten nodig. De Texelse is aardig op weg. Dan Van der Haas, hij kijkt de hele ronde tegen een achterstand aan, maar geeft op de laatste holes gas en maakt het op de 18de af, 2 up. Zwaag trekt het uit zijn tenen in een spannende strijd. Een ronde lang stuivertje wisselen als hij op de 18de 1 up afslaat. Gelijk spelen is zijn eer te na dus ook de laatste hole moet slagen. Zo’n eindeloze par 5 van 530 meter tegen de wind in. De moeheid, zowel fysiek als mentaal, na 9 uur golf, en dan de bal nog een keer goed uit die bunker krijgen. Kort en goed, wint Zwaag ook, 2 up.

Van Zuilekom moet ook door tot en met 18 en sleept er een gelijk spel uit. De Haan staat na 4 holes 4 up, maar dan blijkt weer, voorstaan in matchplay is vaak lastiger dan achterstaan. Het “verdedigings-virus” slaat toe en dan raak je verlamd. Hij verliest de partij, maar kan zichzelf toch feliciteren. De goede voorbereiding van het team zorgt dat hij op zijn eerste wedstrijddag als captain tevreden terug kan kijken op een 13-5 overwinning.

Het seizoen wordt nog een zware kluif. Zeker het team van Olympus, met plus-handicaps onder de spelers, is de angstgegner. Voorlopig eerst Spaarnwoude volgende week op de baan van De Waterlandsche. Ook een pittige tegenstander.