Papegaaiduiker terug naar zee

De papegaaiduiker die begin juli aanspoelde en op krachten kwam bij Ecomare is terug naar zee. "Hij is goed waterdicht, mooi op gewicht en flink aangesterkt. Kortom, hij is er helemaal klaar voor", vertelt dierverzorger Mick van Ecomare.

Hij bracht de papegaaiduiker vandaag naar het vliegveld van Den Helder. Daar vandaan kon de vogel met een helikopter mee naar het D15-A platform van ENGIE E&P Nederland B.V., zo'n 195 kilometer ten noordwesten van Den Helder. "Mooi dat we konden helpen om de papegaaiduiker weer naar zijn natuurlijke leefgebied te brengen," zegt Ton de Vries van ENGIE E&P.

De papegaaiduiker was begin juli gevonden op het strand bij Egmond. Hij was erg mager en verzwakt. Dierenambulance Noord-Kennemerland haalde de papegaaiduiker op en bracht hem naar de vogelopvang van Ecomare. Het is bijzonder dat er in de zomermaanden een papegaaiduiker in Nederland wordt gezien. Ze broeden langs de rotskusten van Noord-Frankrijk, Groot-Brittannië, IJsland en de Scandinavische landen. In de winter worden ze iets vaker waargenomen langs de Nederlandse kust, maar ook dan is het best uitzonderlijk er hier een te zien. Ze leven dan in hun eentje op open zee.

Opvang

In de opvang van Ecomare begon de papegaaiduiker direct goed te eten. Hij kwam de eerste dagen al bijna 100 gram aan. Het grootste probleem was het verenkleed van de vogel. Dat was niet meer waterdicht. Wanneer hij zwom kwam het koude water tot op zijn vel en doordat de veren nat werden zonk hij langzaam. Na twee keer wassen was dat probleem gelukkig opgelost. Na ruim drie weken in de opvang was hij genoeg hersteld om terug te kunnen naar zijn natuurlijke leefgebied. Hoe eerder dat gebeurt hoe beter het is voor de vogel! Zo raakt hij niet te veel gewend aan mensen.

Hulp
Dankzij de gratis hulp van ENGIE E&P en CHC Helicopters kon de papegaaiduiker in zijn natuurlijke leefomgeving worden vrijgelaten. Nu de broedtijd langzaam ten einde loopt, trekken steeds meer papegaaiduikers naar open zee. Daar brengen ze de komende periode in hun eentje door. Pas volgend voorjaar trekken ze weer naar de kolonies langs de rotskusten. We zijn benieuwd waar de papegaaiduiker uit de opvang dan naartoe gaat. Misschien wordt hij dankzij het ringetje om zijn poot dan in een van deze broedgebieden herkend!