“Mensen nemen hier hun hele leven mee”

In de serie “Hospice, altijd nodig” besteden we de komende tijd aandacht aan verschillende facetten van het Hospice Texel. We doen dit door een serie interviews met betrokkenen. In de eerste editie coördinator Lonneke Legierse die uitlegt waarom er meer vrijwilligers worden gezocht.

“Sterven is hier een vanzelfsprekend onderdeel van het leven. In Hospice Texel gaat het leven gewoon door. Als een partner thuis alleen maar bezig is met mantelzorg, kan dat ten koste gaan van de tijd met elkaar in die laatste fase. Daarom is het hospice in mijn ogen zo belangrijk.”

Mijn drijfveer is om nooit ‘nee’ te hoeven verkopen. Daarvoor is deze plek te belangrijk

Aan het woord Lonneke Legierse, sinds dit jaar coördinator bij Hospice Texel. De term ‘bijna thuis-huis’ geldt echt voor het huis aan de Anne Frankstraat in Den Burg dat ruimte biedt aan twee mensen tegelijkertijd. “Mijn drijfveer is om nooit ‘nee’ te hoeven verkopen. Daarvoor is deze plek te belangrijk. Doordat de vrijwilligers bereid zijn extra diensten te draaien en drie extra stapjes zetten, lukt dat tot op heden, maar we hebben heel veel van ze gevraagd. We hebben meer vrijwilligers nodig.”

Iedereen die het ooit heeft meegemaakt, zal het belang ervan onderschrijven. Het geeft mensen de ruimte om in huiselijke sfeer de laatste momenten samen door te kunnen brengen; met de benodigde professionele zorg en het gastheerschap van de vrijwilligers. Zodat de stervende en zijn omgeving alleen maar oog hoeven te hebben voor elkaar. “Mensen komen hier om te sterven, maar nemen wel hun hele leven mee.”

Natuurlijk grijpt het je wel eens aan, maar daar moet ook gewoon ruimte voor zijn

Ondanks dat iedereen het belang ziet van het hospice, is het lastig om extra vrijwilligers te vinden. Volgens Lonneke komt dit ook vaak door ideeën die er over een hospice leven. “Mensen vinden het vaak een beetje eng en dat begrijp ik heel goed. Je hebt natuurlijk te maken met mensen die terminaal zijn. Maar het is ook heel dankbaar werk. Het is belangrijk dat je je stempel niet probeert te drukken met je aanwezigheid. Je moet kijken waar de gasten en naasten behoefte aan hebben. Bij de één is dat juist wel een praatje en bij de ander niet. Maar het is niet alleen maar heel zwaar.”

Mensen komen in aanmerking voor Hospice Texel als ze terminaal zijn en een resterende levensverwachting hebben van maximaal drie maanden. “Het is belangrijk dat de gasten van Hospice Texel zich in die tijd thuis voelen en niet alleen maar bezig zijn met sterven. Ze moeten hun gang kunnen gaan. De één wil koken en dan kan dat, de ander wil nog een stukje wandelen, dat kan ook. Tijdens de coronapandemie heb ik me er sterk voor gemaakt dat de huiskamer hier niet op slot ging. Het is al intens genoeg en ik wil dat de gasten gewoon bezoek kunnen krijgen en dan niet alleen op de slaapkamer.”

Iemand is geschikt voor dit vrijwilligerswerk of is dat niet. Leeftijd is dan maar een getal

Hoewel Lonneke mensen niet wil afschrikken, wil ze wel een eerlijk beeld schetsen. “De Omring doet de intensieve lichamelijke zorg. Maar het is wel zo dat een keer assistentie kan worden gevraagd bij mensen in een rolstoel zetten of iemand verschonen, maar je wordt niet zomaar in het diepe gegooid. Ik heb eerst een verkennend gesprek met de potentiële vrijwilliger over zijn of haar verwachtingen. Ik vraag vrijwilligers minimaal één dienst per week te draaien, een dienst duurt vier uur. De nachtdiensten worden door verpleging van de Omring gedaan. De laatste dienst duurt dan ook tot uiterlijk 23:00 uur. Vrijwilligers zijn nooit alleen en door het jaar heen bieden we cursussen aan. Praktijkcursussen over zorg, maar ook over communicatie. Hoe ga je het gesprek aan en geef je feedback? We oefenen met het achterhouden van je eigen oordeel. Ik krijg vaak de vraag of dit niet emotioneel zwaar werk is, maar het is niet erg om emoties te tonen. Dat doen de gasten en hun familie ook. Op het werk probeer ik er puur te zijn voor de gasten, naasten en vrijwilligers, maar dat betekent niet dat ik op de fiets naar huis nooit eens moet slikken. Natuurlijk grijpt het je wel eens aan, maar daar moet ook gewoon ruimte voor zijn. We zijn allemaal mensen. Mensen een kans op een mooi afscheid geven, geeft mij heel veel voldoening.”

Bij de vraag hoe oud medewerkers moeten zijn, glimlacht Lonneke. “Ik ben net benaderd door een meisje van zestien. En waarom niet? Er is ook een vrijwilliger van 82. Iemand is geschikt voor dit vrijwilligerswerk of is dat niet. Leeftijd is dan maar een getal. Je hoeft in elk geval niet met pensioen te zijn om vrijwilligerswerk te komen doen, ook naast een (parttime) baan en gezin is het hospice wellicht goed in te passen. Een achtergrond in de zorg is niet nodig. Als iemand wel nieuwsgierig of enthousiast is, maar het ook spannend vindt, neem contact met ons op. Ik neem uitgebreid de tijd om alle vragen te beantwoorden. ”

Vrijwilliger worden?

Lonneke is te bereiken via 0222 728132 of info@hospicetexel.nl. Meer informatie over het Hospice op
www.hospicetexel.nl.