Texla geopend tijdens de Bunkerdag

De historie van de bunker Texla komt steeds meer tot leven. Twee jaar nadat de bunker is geopend heeft de vrijwilligersgroep in en rond de kolos veel werk verzet. Publiek kan een kijkje nemen tijdens de Bunkerdag op zaterdag 25 mei.

Elke zaterdagmiddag zijn de vrijwilligers van de Texla Bunkergroep in de weer. De bunker die een jaar of zeventig bedekt was, is weer toegankelijk. De aarden wal ligt, voor zover dat nog is na te gaan, weer op de originele plek. Harry Kingma, één van de vrijwilligers, toont een luchtfoto die tijdens de oorlog is gemaakt. De stelling Texla omvatte 49 grotere en kleinere bunkers, die aan weerskanten van de huidige Nieuwlanderweg lagen. De meesten bedekt met grond. De Georgiëweg was nog een pad, er liep een tankgracht, loopgraven, prikkeldraad- en andere versperringen. Behalve de grote bunker, een deels gesloopt en scheefgezakt exemplaar ernaast en de paardenstal verderop is de rest verdwenen.

De toegang tot de bunker is verhard, toepasselijk met "moffenkeien", de bakstenen waarmee de Duitsers in de oorlog wegen aanlegden. Bovenop het complex wordt de laatste hand gelegd aan het plaveisel van een uitkijkpost. Om het idee van een loopgraaf te geven wordt de borstwering opgetrokken uit hout. Bijzonder ook een een "deckungsloch", waarin soldaten konden schuilen bij beschietingen.

Ook binnen is ook veel werk verzet. Zoals verlichting. Nu nog gevoed met stroom uit een aggregaat, maar de bunkergroep hoopt de bunker op het stroomnet aan te sluiten. Geld voor de aanleg ontbreekt echter. "We moeten het zonder subsidie stellen", vertelt Harry. Maar dankzij inzet, vindingrijkheid en allerlei contacten zijn ze al een aardig eind.

"We willen de leefruimte min of meer inrichten zoals we vermoeden dat het ooit is geweest. Er verbleven hier negen soldaten, die sliepen in stapelbedden. Eentje willen we er neerzetten." Hij wijst op een kast. "Een originele bunkerkast, waarin we spullen kunnen opbergen." Zoals een oude Bijbel met knipsels. In een vitrine voorwerpen die ze met hulp van een detector hebben opgegraven rond de bunker. Zoals een etensbakje, een gesp, riemhanger en, als "bijvangst" spullen van bakkeliet. In de hoek een oude kachel. "Die vonden bij het openspitten van de nooduitgang." Die ligt verderop, een smalle koker door de liefst drie meter dikke muur van beton.

Texla was in de oorlog de hoofdcommunicatiebunker van de Duitsers, die in verbinding stond met andere communicatiebunkers. De originele schakelkasten ontbreken, maar potloodlijnen op de muur markeren waar ze zaten. De bunkergroep hoopt via hun contacten soortgelijke schakelkasten en andere spullen, zoals filters en andere apparatuur tegen gasaanvallen, op te kop te tikken. Ook zijn ze voor restauratie van de originele elektriciteitsinstallatie op zoek naar schakelaars, contactdozen, etc. van bakkeliet.

Getoond ook veel restanten van munitie. Granaten zoals ze ooit werden afgevuurd en 20 mm hulzen, van patronen voor luchtafweer (Flak). Kennelijk is, waarschijnlijk tijdens het begin van de Russenoorlog, ook in de bunker gevochten. In de deur zitten kogelgaten.

Ook in de paardenstal verderop is het nodige werk verzet. Deze is onlangs grotendeels afgedekt met grond, ongeveer zoals dat ook in de oorlog het geval was.

Op de Bunkerdag is Texla toegankelijk van 10:00 tot 17:00 uur. Vrijwilligers verzorgen rondleidingen. In kleine groepjes, binnen is de ruimte beperkt. Toegang €4,- voor volwassen, €2,- voor kinderen. Kleintjes gratis. De opbrengst komt ten goede aan de inrichting van de bunker.

Werkzaamheden aan de uitkijkpost.