Vervuld van een innig kerstgevoel

En het geschiede…. dat het uitzendbureau dit jaar een jong meisje had gestuurd. De ingehuurde gaste voor die kerstdag was  niet alleen jong maar duidelijk ook hoogzwanger, de bolling onder haar dunne natgesneeuwde jas verraadde dat.

Alleen al het zien van deze aanstaande moeder op de stoep gaf meneer en mevrouw meer bevrediging dan wat de bezoeker vorig kerstfeest gedurende het hele diner wist op te roepen. In tegendeel, toen had een zwijgende  steuntrekker, die ook nog vegetarisch was, de sfeer totaal bedorven.

Niet dat alles nu gelijk naar wens was. Het meisje zag nauwelijks bleek, haar kleding was niet zo armoedig als zou kunnen. Haar tafelmanieren duidden op een behoorlijke komaf en ze at van de kalkoen alsof dat haar dagelijkse kost was. Bovendien riep haar aanvankelijk antwoord op indringende vragen over haar zwangerschap geen enkel medegevoel op.  Een verbroken relatie was een tikkeltje te alledaags om te shockeren.

Na wat aandringen van mevrouw en wat sturen van meneer kreeg haar geschiedenis echter die inhoud, die het gastpaar nodig had om het gewenste weldadige kerstgevoel te krijgen. 

Ze kwamen overeen dat haar hele familie stal als raven en dat zij alleen deugde. Zij werd dan ook het hele jaar door het uitzendbureau tijdens feestdagen en vakanties te werk gesteld. Afgesproken werd dat ze voor de Paasdagen was uitgezonden naar een boerenfamilie waar de boerin ziek was en dat zij in het hooivak door boer en boerenzonen was misbruikt.

De keuze van Pasen had het bijkomende voordeel dat het niet vreemd was dat ze eind december op alle dagen liep. En een naderende bevalling paste wonderwel bij de kerstdagen. Het gaf het diner een glans die het gastpaar in jaren niet gekend had.

Meneer en mevrouw werden dan ook vervuld van een innig kerstgevoel toen na het toetje de weeën zich aandienden. De tafel werd de tafel gelaten.

De berging verving de stal. Brommer en grasmaaier werden de moderne os en ezel.  Mevrouw offerde haar naaimand als wieg en de stretcher werd uitgeklapt en van dek voorzien.

Verdere hulp wees de kraamvrouw af, dus trok het gastpaar zich terug in de keuken.  Terwijl zij onder de afwas het Stille Nacht neurieden, waren hun gedachten bij de grote gebeurtenis zo dichtbij.  Pas toen mevrouw wat tafelzilver miste werden ze argwanend.  Ook de gloednieuwe brommer en maaier waren weg.  En in de mand lag geen baby maar een kussen.

Aris Bremer