Welke koers willen we varen?

 "1,2 miljoen gasten, goed voor 4,3 miljoen overnachtingen in 2018 en een Texels BBP van circa 800 miljoen in 2019", de belangrijkste bevindingen in mijn ogen uit een persbericht van de VVV. Dat zijn toch geen misselijke cijfers. Ik had er deze week al een uitgebreid interview over met VVV-directeur Frank Spooren en ondanks deze cijfers is hij kritisch.

Een voorproefje op het hele interview dat vanmiddag verschijnt: "Ik spreek vaak mensen die mij dan zeggen 'Frank, de gasten komen toch wel'. Er komt echter een moment dat ze niet meer vanzelf komen en dan zijn we te laat. We moeten scherp blijven. We moeten geen 'elite-eiland' worden, maar bij diverse logiesverstrekkers – en ook in andere sectoren - mag er best flink gemoderniseerd en verbeterd worden. Ik zie wel de prijzen veranderen, maar te weinig de kwaliteit."

Ik ben blij met het feit dat we een VVV-directeur hebben die ook wel eens de knuppel in het hoenderhok durft te gooien. Hij heeft een punt. Natuurlijk zijn er ondernemers die ondanks alle voorspoed blijven doorontwikkelen, maar ook ik herken de arrogantie die Frank benoemt. Ook ik hoor de opmerking wel eens en ik ben ook niet roomser dan de paus. Toen Forum van Democratie onlangs de grootste werd op het eiland (19 procent), merkte iemand op dat ze dan wel een ander eiland kozen. Los van het feit dat ik dit een kortzichtige reactie vind (en onnodige vanuit haar perspectief, aangezien 81 procent er niet op heeft gestemd), dacht ik vooral: 'ach, eentje minder. Daar mis je niks aan.' Maar als één, twee wordt, en twee worden er vier, et cetera, komt er natuurlijk wel kleur aan. 

Het toerisme is onze belangrijkste pijler en daar moeten we zuinig op zijn. Het toeristisch toekomstplan zit er aan te komen en dus is het van belang dat wij allemaal nadenken over de te varen koers. Is het echt te druk of valt dit al mee wanneer we de mensen een beetje uit de auto krijgen? Is het druk omdat je niet kunt parkeren bij de Albert Heijn of zouden we mensen juist buiten de dorpskernen moeten laten parkeren waar genoeg plaatsen worden gerealiseerd. Behalve mindervaliden en invaliden, kunnen we allemaal wel 500 meter lopen, dat is in grote steden ook doodnormaal. We zijn alleen dusdanig lui geworden met zijn allen, dat we de auto het liefst nog voor het koelvak van de supermarkt parkeren.  

Is het druk omdat je je nek breekt over de fietsen die her en der staan geparkeerd? Als we eens wat kritischer zouden kijken naar de openbare ruimte, is een groot deel van dit probleem op te lossen. Er is namelijk zat ruimte voor een aantal grotere fietsenstallingen. Als we mensen uit de auto willen krijgen, moeten we zorgen voor goede faciliteiten. Dat betekent goede fietspaden, genoeg fietsenrekken en openbaar vervoer dat niet compleet is uitgekleed (geen verwijt aan de hardwerkende mensen van de Texelhopper op het eiland). 

Komt het gevoel van drukte voort uit een rommelig aangezicht? Er komen veel projecten in de afrondende fase, maar wat liggen er een hoop plekken overhoop. Daarnaast zouden we ook best kritisch kunnen kijken naar verbeteringen in de publieke ruimte op korte termijn. De lelijke blauwgroene relingen van de TESO-brug, de afgebladerde torens en de grijze bloemloze opstelterreinen. Daar moet toch eenvoudig iets leukers van te maken zijn. Bankjes, lantaarnpalen en prullenbakken onder de stikkers en viezigheid. Ik word er niet vrolijk van.

Onlangs was ik met mijn vriendin in Lagos (Portugal) en het viel ons beiden op: geen plastic op straat, geen peuken en kauwgum op de straat en de bankjes waren goed onderhouden. Het is geen hogere wiskunde, maar het is al een heel ander gezicht. Het oogt rustiger en vriendelijker. Zouden er geen mensen zijn die nu geen baantje hebben, die het prima zouden vinden om die bankjes van stickers te ontdoen? Of is er iets mogelijk met een groots opgezette actie? Ik wil best helpen om een dag stickers van bankjes te halen. Kan de gemeente ze daarna leuk verven. 
 
Graffiti-kunst onder een viaduct in Lagos.

Er gaat gewoon heel veel goed, zo negatief is het allemaal niet. Maar met een paar kleine dingetjes kan het nog beter in de openbare ruimte. Een mooi voorbeeld daarvan vind ik de bloembakken bij de entrees van Den Burg, een initiatief van ondernemersvereniging 'Den Burg, Winkelhart van Texel'. Het oogt gewoon net even anders als je het dorp binnenkomt, zonder dat je eigenlijk meteen doorhebt waardoor. In De Koog wordt het groots opgepakt, maar allemaal op straatniveau. Als je naar boven kijkt, zijn een aantal panden boven de pui echter gewoon nog altijd niet mooi. Kunnen we daar dan niet een kunstenaar op loslaten? Mooie graffiti, door de hele straat. Maar er een unique selling point van. Op straat gezelligheid en daarboven één grote kunstbelevenis. 

Ik denk dat we niet meer toeristen nodig hebben, maar dat het ook niet minder hoeft. Met een paar juiste aanpassingen, is het allemaal prima leefbaar te houden op het gebied van toerisme.

Job Schepers

De blogs worden geschreven op persoonlijke titel en vallen buiten de verantwoordelijkheid van de redactie. Het zijn geen journalistieke producties, maar stukken gevormd vanuit mijn mening. Ik ga graag de dialoog aan. Dat kan via Facebook onder het bericht, maar ook via de mail. Ik probeer altijd overal op te antwoorden.