Dit artikel is geschreven door
Job Schepers

Job Schepers, Hoofdredacteur Texelse Courant| Horecaverslaggever| Texelaar met migratieachtergrond| ijsbaanverslaggever

We moeten het samen doen

Column

Allereerst een gelukkig 2019. Niet alleen namens mij, ook namens de redactie en alle andere medewerkers van de Texelse Courant. Een jaar dat voor mij bijzonder begint, omdat ik sinds vandaag hoofdredacteur ben van de Texelse Courant. Een uitdaging, maar wel één waar ik enorm veel zin in heb.

De lat is hoog gelegd, illustere voorgangers als bijvoorbeeld Harry de Graaf, Frans Hopman en niet te vergeten Gerard Timmerman. Een krant die al sinds 1887 een belangrijke plaats inneemt in de Texelse samenleving. In de afgelopen weken is mij veel gevraagd wat er allemaal gaat veranderen. Iedere hoofdredacteur maakt zijn keuzes, maar u hoeft niet bang te zijn dat de koers 180 graden wordt gedraaid. In de afgelopen jaren was de totstandkoming van de krant altijd al grotendeels een democratisch redactieproces, al ging Gerard heus wel eens op zijn strepen staan en ook ik zal dit doen als ik het nodig acht.

Ik beschik - dit klinkt nog wat onwennig - over een geweldige redactie. Want er is veel over Gerard gesproken de afgelopen weken, hetgeen niet vreemd is aangezien hij stopt als hoofdredacteur. Maar ik vind het belangrijk dat andere mensen niet ondersneeuwen bij een blik naar de toekomst. In de eerste plaats Jeroen van Hattum. Naast een fijne collega - volgens mij kun je geen hekel hebben aan Jeroen - is hij goed in wat hij doet. Als het om archiefkennis gaat, vraag ik bijvoorbeeld vaak Jeroen voordat ik in het archief kijk. Het is verbazingwekkend hoeveel kennis hij zonder zoeken paraat heeft. Weet hij het een keer niet, weet hij precies waar ik het kan vinden. Het Texelse telefoonboekje blijft ook vaak liggen, omdat Jeroen het telefoonnummer zo opdreunt. Ik zou Jeroen tekort doen als ik hem alleen deze kwaliteiten zou toeschrijven. Jeroen heeft een scherp analytisch vermogen en weet lastige dossiers goed over te brengen op papier. Bovendien ben ik het afgelopen jaar steeds meer gaan genieten van zijn columns.

Maar te vaak wordt de krant toegeschreven aan de redactie alleen. Het bedrijf is groter. De afdeling sales, de administratie, de drukkerij, Joop Rommets en de abonnementenafdeling. Ook zij komen vaak met ideeën aan en er zou geen krant zijn als die mensen zich niet zo inzetten voor het bedrijf. Ik denk dat hier best wel eens meer aandacht voor mag zijn. In deze opsomming ben ik de bezorgers en de lezer nog vergeten. Wij kunnen van alles schrijven, maar als de krant niet wordt bezorgd, heeft niemand er wat aan. En zonder input van de lezer, de verslagen van de verenigingen en de open discussies, zijn we helemaal nergens. De redactie is slechts één van de schakels in dit hele gebeuren.

Toen ik gevraagd werd als hoofdredacteur, heb ik niet lang na hoeven denken. Iedereen heeft ambities en ik ben daar niet anders in. Op de basisschool wilde de één brandweerman worden, de ander prinses. Ondanks dat ik een prima prinses zou zijn natuurlijk, wilde ik toen al journalist worden. Er is in deze wereld een hoop anders dan toen. Het is een uitdaging. De commerciële wereld is veranderd en daar worden keuzes gemaakt. Een krant krijgt geen subsidies. Dat is niet zielig, het betekent wel dat we onze eigen broek op moeten houden en de commerciële kant kun je dus niet uit het oog verliezen. Bovendien hoeft commercie niet zo vies te zijn als mensen wel eens denken. Ook hier komen de prachtigste verhalen uit voort. Gedreven, jonge ondernemers die ook snappen hoe het werkt. Ter geruststelling voor de lezer: nieuws blijft nieuws. Wij worden niet beperkt in onze onderwerpen. De redacteuren mogen schrijven waarover ze willen en dat blijft zo. De kranten hebben het in Nederland niet altijd makkelijk. Is dat een reden om een dergelijk ambt niet aan te nemen? Veel media in Nederland hebben te lang achterover geleund en zich veilig gewaand in hun commercievrije toren. Oog voor commercie hoeft een objectieve, nieuwswaardige krant met een kritische blik niet in de weg te staan. Sterker nog, als we alleen maar commerciële praatjes zouden plaatsen, was de krant al lang weggeweest. Je moet altijd zoeken naar een balans. Regelmatig hoor ik mensen spugen op commercie, tot ze zelf iets beginnen. Dan willen ze graag aandacht. Laten we met zijn allen kijken hoe we dit tot tevredenheid kunnen doen. Deze kant heeft er namelijk ook voor gezorgd dat we ruimte hebben voor alle andere journalistiek.

Ik weet dat er wel wat wenkbrauwen gefronst zijn, toen bekend werd dat ik hoofdredacteur werd. Ik ben relatief jong en bovendien vrij uitgesproken in mijn blogs. "Stoppen die nu ook?", vroeg een vriend van de week. Nee, die gaan gewoon door. En ik weet ook, ik zal nog wel eens op mijn bek gaan. U zult het wel eens met mij oneens zijn of zelfs boos. Dat mag. Ik hoop echter wel dat we er altijd over kunnen praten. "Annie" stopte met columns omdat ze solidair is aan Gerard. Er valt niets solidair te zijn. Gerard blijft namelijk en let er met Jeroen heus wel op dat ik er geen potje van maak. Ik vind het jammer dat Annie stopt. Ik las de stukjes altijd met plezier. Maar als Annie niet wil blijven onder deze hoofdredacteur is dat ook prima. Ik snap ook dat ze toe is aan wat nieuws.

Ik snap dat u op nieuwjaarsdag geen zin heeft om uren te moeten lezen, deze blog is bijna klaar. Ik heb er zin in. Online is het bedrijf vol in ontwikkeling. Er komt meer ruimte voor beeld, de nieuwsbrief doet het goed en de digitale krant is sterk verbeterd. Er kan nog een hoop beter en ik ga mijn uiterste best doen om net zo goed op de winkel te passen als Gerard en zijn voorgangers dat hebben gedaan. Ik wil tot slot René bedanken dat hij mij het vertrouwen geeft. René nam het elf jaar geleden over van Henk van Wijk en ik ben er van overtuigd dat zijn koers geleid heeft tot de gezonde krant die tot op de dag van vandaag twee keer per week bij alle Texelaars op de mat valt. We weten met zijn allen waar we voor staan en waar we naar toe willen. Zoals hij bij zijn overname zei: "roer recht en neus in de wind."

Ik had in 2011 nooit verwacht dat ik nu hoofdredacteur van de Texelse Courant zou zijn, maar ik ben dolgelukkig dat het zo is. De krant is van ons allemaal en ik hoop op uw kritische houding, tips en mooie foto's en filmpjes. Toen ik het stuk aan een vriendin liet lezen, vond ze het te weinig persoonlijk, ik vind het meevallen. Ik heb mijn lief en leed gedeeld met de lezer als ik vond dat daar reden voor was. Ik blijf dat doen. Hopelijk zal jullie kritische feedback ervoor zorgen dat ik scherp blijf en niet achterover ga leunen. Zeg het als jullie mijn objectiviteit in twijfel trekken in mijn stukken in de krant. Denk met ons mee. Huil met ons en lach met ons. Wees boos, maar praat er over.

We moeten het samen doen. Proost, op een mooi 2019.

Job Schepers

De podcast van 28 maart 2024.
Podcast Texel deze Week 28 maart 2024 Algemeen 13 uur geleden
De kust bij paal 9 eind vorig jaar.
Inloopbijeenkomst onderzoek zuidwestkust Texel Algemeen 27 mrt, 11:00 1
Afbeelding
Diabetes Challenge 2024, wandelen om gezond te worden en te blijven Algemeen 27 mrt, 09:06
Afbeelding
Op zoek naar een leuke uitdaging?? Vacatures 26 mrt, 16:27 2
De schrijvers bij Bunker Texla.
Kennismaken met de Texelse geschiedenis Algemeen 26 mrt, 12:30 1
Afbeelding
Kunstlezing over Frans Hals bij Artex Cultuur 26 mrt, 10:15
Kikker
Kikker komt op bezoek in de bieb Algemeen 25 mrt, 20:11
Afbeelding
Tevoko-toernooi naar De Koog Sport 25 mrt, 14:30 3