Volwassen en onwetend

Niemand heeft mij geleerd hoe je 18 moet worden. Het is groot feest, want je bent voor de wet volwassen en je mag alles! Toch is het niet zo stressvrij als het lijkt.

Op school leer je veel en ook zeker nuttige dingen, maar niemand, niemand heeft mij ooit geleerd hoe ik een zorgverzekering of tegemoetkoming scholieren moet aanvragen. Over enkele schoolvakken kan ik je nu al met zekerheid vertellen dat ik daar later niet één keer meer naar omkijk. En toch is dit iets waar ik nu minimaal drie uur per week aan besteed. Het regelwerk nadat je 18 bent geworden, is iets wat je zal moeten doen tot je wilsonbekwaam of dood bent verklaard. Toch gek dat hier op school geen aandacht aan wordt besteed.

Dus daar zat ik dan. Bijna 18 en al lichtelijk gepikeerd achter mijn laptop. Op het punt om mijn zorgverzekering af te sluiten. Gek wordend van al het regelwerk wat nog gedaan moest worden. De bank, die moest ik nog een brief sturen. Oh, die andere bank ook. Tegemoetkoming scholieren moest nog aangevraagd worden en ook de zorgtoeslag. Overbeladen was mijn hoofd, met dingen die ik nog moest doen, waarvan ik niet precies wist hoe.

Ik hoor je al vragend denken. Kon ze haar ouders niet vragen om een beetje hulp. Natuurlijk kan dat wel, maar als je een alleenstaande, hardwerkende moeder hebt en een vader aan de overkant, ga je toch niet zo gauw een “masterclass 18 jaar worden” volgen bij je moeder. Mijn moeder heeft mij zeker door de jaren heen wel wat bijgebracht over mijn eigen zaken regelen, maar toch denk ik dat het een enorme hulp was geweest als school hier aandacht aan had besteed.

Dit is dan ook wat ik hoop dat de komende jaren meer gaat gebeuren. Veel is er niet voor nodig. Geef simpelweg iedere 4e klas op het voortgezet onderwijs eenmalig een les over volwassen worden. Een stappenplan en een uitleg. Een beetje hulp bij het begrijpen van wat er verandert. Bijvoorbeeld hoe je verzekering werkt en hoe je belastingaangifte moet doen.

Eerlijk gezegd verbaast het me dat ik hier een stuk over schrijf. Niet omdat ik vind dat jongeren dit zelf moeten uitvogelen, maar omdat het me verbaast dat hier nog geen lessen over worden gegeven. Ik hoop dat als u dit leest en u toevallig een docent of directrice bent, u hier over na kan denken en misschien wel het verschil maakt.

Eva van Kempen