Op sien Texels

Heel Texel kreeg tegelijk een brief om een afspraak te maken, maar wat ik niet had verwacht was dat ik eerder de uitnodiging zou krijgen dan de rest. En al helemaal niet met de zin: “Omdat u valt onder de risicogroep…”

Sowieso was ik niet voorbereid op de keuze ‘wel vaccineren of niet vaccineren’. 

Eerlijk gezegd was ik een struisvogel met mijn kop in het zand. Op z’n vroegst had ik verwacht in het begin van de zomer gevaccineerd te worden, omdat ik ingeschreven sta bij mijn moeder aan de overkant en ik achttien jaar oud ben. Alle mensen om mij heen dachten er anders over, dat was best verwarrend. De een zei “dan ben ik er maar van af”, de ander “echt niet dat ik dat ga doen, je weet niet wat de consequenties zijn” en weer andere zeiden “anders kan ik straks niks meer doen, ik wil echt wel op vakantie”.

Na de brief van de GGD te hebben gelezen had ik toch maar even de huisarts gebeld om te vragen hoe het zat met “de risicogroep”, dit bleek een fout te zijn, ooit in een ver verleden ben ik op astma onderzocht. De opmerking is sindsdien niet meer uit mijn dossier gehaald, dus voor de GGD was ik nog steeds een risicogroep. 

Na eeuwig wikken en wegen had ik toch een afspraak gemaakt. Ook bij mij werd angst in geboezemd door alle gevaren van de vaccins die je op de televisie te zien kreeg. Je hoort met name over de risico’s bij Astra Zenica en Janssen, kans op tromboze en bloedstollingen, nou dat vaccin hoefde ik dus mooi niet. Wat dat betreft kwam de te vroege uitnodiging gewenst, want vanwege het geregistreerde risico kreeg ik Pfizer toegediend. Keurig zocht ik de bijsluiter op van het goedje dat mijn arm in zou worden gespoten. Het zag er allemaal degelijk uit totdat bij het kopje “4.2 dosering en wijze van toepassing” mijn wenkbrauwen omhoogschoten. “Het wordt aanbevolen de tweede dosis 3 weken na de eerste dosis toe te dienen”, klinkt logisch totdat je je bedenkt dat er tussen je eerste afspraak en je tweede afspraak vijf weken zit. Hierbij ga ik me toch wel afvragen of het dan zin heeft om me de eerste keer te vaccineren. Er is getest met een tussen periode van 21 dagen, deze bleek effectief. Of het nou beter of slechter is om later de tweede dosis in te nemen weten we simpelweg niet, omdat het niet getest is. 

Het zou zo maar kunnen dat wanneer je te lang wacht, de tweede prik weer als een eerste prik gezien moet worden. Ook denk ik dat het niet slim is om een tussen periode van vijf weken te hebben, omdat veel mensen makkelijker in gedrag zullen zijn na het prikken. Dit ervaarde ik zelf al bij mijn bijbaantje. Er kwamen meerdere malen mensen binnen zonder mondkapje, uiteraard vroeg ik netjes of ze een mondkapje bij zich hadden en of ze die op de juiste manier op wilde doen. Waarop ik een antwoord kreeg van: ‘maar ik ben gevaccineerd’. Zo werkt het niet en bovendien was ik nog helemaal niet gevaccineerd. Je merkt dus dat mensen slordiger worden. 

Eenmaal op de vaccinatie locatie kreeg ik een soort achtbaangevoel, zowel de kriebels in mijn buik als de lange rij waar ik in stond, maar eenmaal aan de beurt was het zo klaar. Mevrouw zei dat ik maar de andere kant op moest kijken en ik verwachte echt dat nare gevoel van een vloeistof die naar binnen werd gespoten, dat viel reuze mee en ik voelde amper wat. Vervolgens keek ik haar ook echt aan van ‘was dit het?’, maar ja hoor, dat was het. Ik mocht plaatsnemen in de toetsopstelling van stoeltjes om 15 minuten te wachten. Na 12 minuten geloofde ik het wel en liep ik de hoek om. Het tafereel dat ik daar zag verbaasde mij. Alle mensen die net gevaccineerd zijn hutjemutje bij elkaar, druk verhalen vertellen. Stoelen bij elkaar geschoven, mondkapjes af. Gezellig op sien Texels.