"Alles is zoals het zou moeten zijn"

"Alles is zoals het zou moeten zijn", ik moest glimlachen toen ik het filmprogramma aan het verwerken was en deze titel zag. Deze week werd maar weer al te duidelijk dat nog maar weinig is zoals het zou moeten zijn. 

Het is op en top zomer en iedereen zou vrolijk moeten genieten van zijn of haar vakantie of goedlopende zaak. Mensen in de horeca zouden knetterhard werken, maar ook wel weer voldoening krijgen van de vrolijke mensen op de terrassen. In plaats van vrolijke gezichten zijn er nog altijd spanningen. De één vindt de regels niet streng genoeg, de ander vindt dat zijn vrijheid beperkt wordt en dan zijn er nog de mensen zoals ik die als de dood zijn dat er een nieuwe lockdown komt. Niet zozeer vanwege het virus, maar vanwege het feit dat ik geen zin heb om weer opgesloten te zitten in huis. Ik kan prima een dag thuis zitten, maar op het moment dat mij wordt opgelegd ontstaat er een soort claustrofobische gedachte. Ik heb tijdens de intelligente lockdown al vastgesteld dat ik waarschijnlijk de allerslechtste onderduiker ooit zou zijn geweest.

Als redacteur van de krant krijg je berichten van alle kanten, veel positieve energie is daar niet bij. De één is nog zuurder dan de ander en wat vinden we onszelf allemaal zielig. Ik ben daar geen uitzondering op. Ik zoek de randjes van wat mag op, maar sta vooraan te janken als de teugels worden aangehaald. 

Of je nu gelooft in het virus of niet, we kunnen ons toch wel aan de regels houden. Ik zag laatst een filmpje van een vrouw die met een rotsmoes geen mondkapje opdeed in de trein. Medestanders van de vrouw hadden haar bijna heilig verklaard. Ik had vooral medelijden met de vrouw die blijkbaar alleen in haar eigen wereld leeft en alleen aan zichzelf denkt.

Op Texel hebben we een relatief vrij leven. Nog steeds ja. Is het heel moeilijk om aan de juiste kant van de straat te lopen? Lijkt mij niet. Is het heel moeilijk om je complete colonne kinderen met één der ouders buiten te laten wachten, terwijl de andere ouder de supermarkt in gaat? Lijkt mij niet. En wat doe je als supermarkt je aanspreekt op het feit dat jij deze regels overtreedt? Zeg je dan 'u heeft gelijk, sorry niet aan gedacht' of gaat u als een tokkie staan schreeuwen 'dat ze dankzij de toeristen anders wel hun brood verdienen'? Als je zelfs maar de overweging maakt om voor de tweede opmerking te kiezen, neem dan alsjeblieft vandaag nog de boot naar huis. Dan kunnen wij met de bewoners en normale gasten proberen een 'zo goed als het kan zomer' te regelen. 

Het is gewoon allemaal even niet zo leuk als anders, maar binnen het andere leuk kan het ook nog heel leuk zijn. Iemand die bang is om ziek te worden, hoeven we niet af te doen als een paniekzaaier en iemand die er minder in gelooft is niet direct een complotdenker. Als mij één ding duidelijk is, is het wel het feit dat er geen ruimte meer is voor de middenweg. Of je gelooft, of je gelooft niet. En als je per ongeluk je mening uit in het verkeerde kamp, is het risico groot dat je wordt gekielhaald, in de fik gestoken wordt, waarna je ontzielde lichaam op een composthoop wordt gedumpt. Want dat - misschien een klein beetje gechargeerd - is het punt waarop de discussie is beland. 

Ik ga na volgende week op vakantie, in Tuinesië, ik ben er ook wel aan toe. Niet omdat er geen mensen zijn die het veel zwaarder hebben. Niet omdat er geen mensen zijn die veel harder hebben gewerkt. Maar wat is het heerlijk om even van de constante stroom van negativiteit weg te zijn. 

Voor het zover is, ga ik een paar kleine fabels uit de wereld helpen. Mark Rutte bepaalt niet wat wij schrijven, de burgemeester bepaalt niet wat wij schrijven. Frank Spooren bepaalt niet wat wij schrijven en TOP bepaalt niet wat wij schrijven. U moet mij maar geloven wanneer ik u vertel dat wij naar eer en geweten ons werk doen en dat hierbij niet altijd alles goed gaat, moge duidelijk zijn. Dat we het niet altijd eens zijn, lijkt me onontkoombaar. Maar laten we alsjeblieft de dialoog blijven voeren op een normale manier. Dan hoop ik dat we met zijn allen - Texelaar en toerist - toch een heel leuke zomer voor de boeg hebben. We hebben allemaal teveel tijd gehad om ons op te winden in plaats van om ons op te laden. Laten we kijken hoe we met zijn allen weer een beetje begrip voor elkaar krijgen.

Job Schepers