Volgens Marc schuilt er in ieder mens een vogelaar. Ik denk dat hij bij mij nog wat dieper verstopt zit. Maar mooi was het wel.
Volgens Marc schuilt er in ieder mens een vogelaar. Ik denk dat hij bij mij nog wat dieper verstopt zit. Maar mooi was het wel. Foto: Marc Plomp

Dit artikel is geschreven door
Koppiestiêd op Texel

Voorziet de website wekelijks van een blog over wat er speelt op Texel.

Onze eigen zwartepietendiscussie

Column

Landbouw en natuur, het lijkt af en toe onze eigen zwartepietendiscussie. En dat het jaar rond, wie heeft 't! Van de week was ik een rondje over het noordelijke deel van het eiland met Marc Plomp. Voor wie hem niet kent, de man van het Vogelinformatiecentrum.

Ik was ingegaan op een uitnodiging van Marc. Ik zag geen ruimte voor nog meer nieuwe natuur, maar wellicht wel voor natuurinclusieve landbouw. Marc is erg van de veugeltjes en stelde voor om eens bij een aantal projecten te gaan kijken. Waar Marc en ik het lang niet over alles eens zijn, staan we wel open voor elkaars standpunten. En dat begint een zeldzaamheid te worden. Als je zegt dat de boeren goed werk doen, heb je boze bomenknuffelaars op je dak en als je zegt dat je Ceres en Waalenburg wel mooie gebieden vindt worden, word je direct bestempeld als 'groene maffia'. Gechargeerd: je bent voor of tegen. Samenwerken is er niet meer bij en luisteren naar elkaar al helemaal niet. 

Marc en ik brachten eerst een bezoekje aan de Volharding. Een groot deel van het strandje is toegankelijk, zelfs met de aangelijnde hond. Het laatste stuk is afgezet, zodat de vogels kunnen rusten. Als we die kant oplopen voorspelt Marc alvast dat de voetstappen ook na het afgezette stuk door blijven gaan en hij heeft gelijk. Aan de hoeveelheid voetstappen te zien, zijn er niet veel mensen die zich aan het verbod houden. Het is een punt waar Marc en ik het eens zijn. Onnodig, je kunt op zoveel plekken wel lopen. Het argument dat 'onze ouders daar al liepen', snijdt in mijn ogen geen hout. We vreten met zijn allen van het toerisme, dan moeten we ook sommige consequenties voor lief nemen. Als iedere toerist maar gaat lopen waar hij wil, omdat die vogeltjes die opvliegen wel weer gaan zitten, is het einde zoek. Waren het vroeger eens tien mensen die voorbij kwamen, nu zijn het er zo maar zestig. Dan gaan die feugeltjes zeker niet broeden. 

We rijden langs de dijk richting Utopia en bekijken een aantal akkers. "Kijk, daar lag een vijver. Die is dichtgemaakt. Jammer, want daar konden vogels goed rusten. Daar zie ik dus ruimte voor natuurinclusieve landbouw. Niet grootschalig, gewoon zo'n hoekje in het weiland. Niet alleen is er dan water, de oevers kunnen niet goed gemaaid worden en dat gebied is dan weer wat ruiger. Dat komt de vogels ook ten goede", legt Marc uit. Wel snapt hij uitstekend dat niet benutte meters ook geld kosten voor de boer. "Out of the box. Waarom niet vijf euro bij het bootkaartje op om zulke subsidies voor de boeren mogelijk te maken? Daar heeft de toerist ook baat bij", schetst Marc. Mijn voorstel ging dan uit naar een verhoging van de toeristenbelasting, maar dat blijft een heilig huisje vrees ik. Maar op zich vind ik deze vormen van natuur best een goed idee. 

Na nog een aantal projecten bezocht te hebben, waaronder De Bol, eindigen we op De Staart. Als autoliefhebber moet Marc mijn pijn begrijpen. Ik ben op dat punt namelijk als menig Texelaar. Op menig zomerdag draai ik De Staart op en tuur ik in de verte. Niets. Vrij! Mooi! Gas! Ogen op de weg en op de teller en kijken tot waar ie komt. 140 lukt makkelijk. Nou ja, lukte. Het circuit is verpest (met een knipoog mensen). Er zit geen bocht in het mooie rechte stuk, maar wel allemaal versmallingen met parkeerplaatsen en uitkijkpunten. Dat zijn we mooi kwijt. Ik snap dat dit geen redelijke opstelling is en eerder een bevestiging voor de mensen die de versmallingen aanbrengen.

Weet je wat het erge is? Die die-hard feugeltjeskieker houdt zich niet aan dat uitkijkpunt. Als er toevallig een paarsgespikkelde bontkraagpinguïn twintig meter voor de parkeerplaats staat, staan daar de auto's in een rijtje. Dit klinkt wat overdreven, maar ik heb ook wel eens ongevraagd een horde feugelaars in de tuin gehad omdat er een bijeneter zat. Zat die stomme vogel nog verkeerd ook, want geen bij te zien. Ik denk dat Waalenburg prachtig wordt, dat is het probleem niet. En de mensen die schreeuwen dat de boeren verjaagd worden: de handtekening namens LTO staat er ook gewoon onder. Daar waren ze ook zelf bij. Ik heb een aantal van de boeren gesproken die in Waalenburg zaten, zij zitten niet allemaal in zak en as. Ik kan niet voor iedereen spreken, maar hen die ik gesproken heb, zijn inmiddels wel blij met hun nieuwe situatie. Andere bedrijven in de omgeving, zoals bijvoorbeeld Plassendaal, boeren al langer met de natuur. Het kan best samen.

Ik ben opgegroeid op het Groningse platteland en ik waardeer uitgestrekte naar toendra neigende vlaktes. Aan de andere kant kan ik ook enorm genieten van de natuur. Ik denk dat er minder onbegrip was geweest als niet alles tegelijkertijd op de schop was gegaan. Volgens Marc heeft dit gelijktijdig oppakken ook met de dijkversterking en daarbij komende grondverplaatsingen te maken.

Aan het einde van het rondje zijn Marc en ik het lang niet over alles eens. Wel is de toon van het gesprek gezellig en constructief. Ik denk dat het vaker zo zou moeten gaan. Maar zoals de zwartepietendiscussie al niet meer over Zwarte Piet gaat, gaat de discussie over landbouw en natuur al lang niet meer over landbouw en natuur. Het gaat over mensen die zich beroofd voelen van wat ze hadden, van organisaties die meer en meer willen en het liefst één groot natuurcentrum van Texel willen maken. Marc en ik vonden veel zaken waar we het wel over eens waren. Jacht is niet per definitie verkeerd, het kattenprobleem moet aangepakt worden (dank je wel Partij voor de dieren voor het afschietverbod, blijkbaar zijn vogels geen dieren.), ganzen kun je prima eten en snelle auto's zijn mooi. Volgens Marc schuilt er in ieder mens een vogelaar. Ik denk dat hij bij mij nog wat dieper verstopt zit. Maar mooi was het wel. Maar veel verder dan een gans van een zeemeeuw onderscheiden kom ik voorlopig niet. 

Natuur is mooi, maar we zijn geen wildreservaat. We verdienen echt wel aan het groene toerisme, maar als die nergens meer kunnen slapen en eten, komen ze ook niet. Landbouw en natuur kunnen samen en naast elkaar. Als er maar naar elkaar wordt geluisterd. Niet iedere feugeltjesliefhebber is groene maffia en niet iedere boswachter wil heel Texel afpakken van de Texelaar. Laten we er eens gezellig over kletsen. Tijdens een wandeling op Ceres of zo.

Job Schepers

De blogs worden geschreven op persoonlijke titel en vallen buiten de verantwoordelijkheid van de redactie. Het zijn geen journalistieke producties, maar stukken gevormd vanuit mijn mening. Ik ga graag de dialoog aan. Dat kan via Facebook onder het bericht, maar ook via de mail. Ik probeer altijd overal op te antwoorden.

 

 

De podcast van 28 maart 2024.
Podcast Texel deze Week 28 maart 2024 Algemeen 7 uur geleden
De kust bij paal 9 eind vorig jaar.
Inloopbijeenkomst onderzoek zuidwestkust Texel Algemeen 27 mrt, 11:00 1
Afbeelding
Diabetes Challenge 2024, wandelen om gezond te worden en te blijven Algemeen 27 mrt, 09:06
Afbeelding
Op zoek naar een leuke uitdaging?? Vacatures 26 mrt, 16:27 2
De schrijvers bij Bunker Texla.
Kennismaken met de Texelse geschiedenis Algemeen 26 mrt, 12:30 1
Afbeelding
Kunstlezing over Frans Hals bij Artex Cultuur 26 mrt, 10:15
Kikker
Kikker komt op bezoek in de bieb Algemeen 25 mrt, 20:11
Afbeelding
Tevoko-toernooi naar De Koog Sport 25 mrt, 14:30 3