"Er ligt een kind in je stoel, niet enkel een rij tanden"

Een vrolijke, kleurrijke tekening met allerlei dieren en personages op het plafond is het eerste dat opvalt in de behandelkamer van tandarts Jolanda Krijnen van Kindertandartspraktijk World Kids aan de Elemert in Den Burg.

Gemaakt door illustrator Francien Verhulst uit Rotterdam en speciaal voor de kinderen die bij Jolanda in de stoel zitten. Er komt altijd wel een gesprek uit voort en dat is precies waarvoor de tekening bedoeld is: contact.

Jolanda: "Ik heb bewust geen TV aan het plafond hangen om kinderen tijdens een behandeling af te leiden. Dan ben ik ze kwijt en heb ik geen contact meer met ze. Met die tekening heb ik juist wel contact met de kinderen."

De Texelse zit inmiddels een jaar in haar eigen praktijkruimte aan de Elemert en dat bevalt haar goed. Ze heeft ongeveer 1200 kinderen onder haar hoede waaronder diverse kinderen van de overkant en een aantal kinderen van Texelaars die in het buitenland wonen, maar zo nu en dan terugkeren naar Texel.

Ze draait mee met de gezamenlijke diensten van de Texelse tandartsen, waardoor er om de zoveel tijd soms ook een volwassene in de stoel plaatsneemt. En daarnaast heeft ze een praktijkruimte in Alkmaar waar ze één of twee dagen in de week kinderen ziet.

Het merendeel van de kinderen ondergaat gewoon de controles (en de daar eventueel uit voortkomende behandelingen) die om het half jaar nodig zijn. Als kindertandarts (pedodontoloog) is Jolanda gespecialiseerd in kinderen die het eng vinden om naar de tandarts te gaan of waar andere dingen spelen waardoor een bezoek aan de tandarts geen vanzelfsprekendheid is.

In dergelijke gevallen heeft ze graag eerst, voordat een kind in de stoel plaatsneemt, een gesprek met ouders en kind om voor zichzelf een beeld te kunnen vormen. "Dan kan ik inschatten hoe ik een kind het beste tegemoet kan komen en waar ik rekening mee moet houden." Een paar dingen staan vast: een kind hoeft zich niet te schamen als hij of zij even moet huilen en ze houdt rekening met haar woordkeuze.

"Ik ga bijvoorbeeld bij een jong kind niet zeggen dat ik in een kies ga boren. Stel je voor dat het kind net een ouder met een grote boor in de muur heeft zien staan boren en het beeld in gedachte krijgt dat ik ook met zo'n boor aan de slag ga. Daar gebruiken we andere woorden voor."

Soms laat ze kinderen tijdens een zogeheten 'wenbehandeling' eerst zien wat ze gaat doen, voordat ze daadwerkelijk aan de slag gaat. Gewoon om ze vertrouwd te maken met wat er komen gaat. "Kinderen vinden het spannend, dus die willen weten wat er gebeurt. Ik laat ze dan ook meehelpen, zodat het niet eng is wat er gaat gebeuren, maar dat het interessant wordt. Het belangrijkste is dat je je doorlopend realiseert dat er een kind bij je in de stoel ligt en geen rij tanden waar iets aan moet gebeuren."