Afbeelding

Dit artikel is geschreven door
Koppiestiêd op Texel

Voorziet de website wekelijks van een blog over wat er speelt op Texel.

Een groep op de fiets, is geen militaire colonne

Column

Texel is een fietseiland en niet in de laatste plaats voor grote groepen scholieren die zich in zwermen over het eiland verplaatsen. Hartstikke tof dat al die jeugd nu al kennismaakt met het eiland. Toch zijn er ook wat aandachtspuntjes. Want hoe ga je in het verkeer om met die groepen en voor die grote groepen zelf, wat zijn nou eigenlijk de regels?

Mijn oog viel van de week op een oproep op Facebook. Een scooterrijder kwam in botsing met een leerling die deel uitmaakte van een groep van zo'n twintig leerlingen. De jongen week uit waardoor de scooterrijder is blijven hangen aan het stuur. Hierbij brak hij drie middenhandsbeentjes en heeft de scooter schade opgelopen. Nu gaat het me niet zozeer om dit individuele geval. Ik was er niet bij aanwezig en kan dus totaal niet oordelen over deze specifieke situatie. Ik denk dat beide partijen vooral geschrokken zijn.

Via Facebook kreeg ik bovenstaand plaatje toegestuurd van één van mijn vaste lezers. Ik denk dat ook zij de discussie gezien had. De groepen zijn meer dan welkom, maar het lijkt mij voor de begeleiders wel handig om de regels te weten. Niet zelden sta ik bij een rotonde waar complete scholen oversteken. Laten we de rotonde bij Akenbuurt als voorbeeld nemen. Als daar een groep aankomt, gaan de begeleiders als volleerde verkeersregelaars op de weg staan. Als de eerste leerling is overgestoken, moet de achterste scholier zo ongeveer nog van de boot af fietsen. Als je eindelijk door kunt rijden, na een kwartier begripvol geknikt te hebben, en doorrijdt naar de rotonde Rozendijk, zijn daar de eerste scholieren al aan het oversteken en maak je nog een keer hetzelfde schouwspel mee. 

Ik ben zelf leiding geweest op scouting en in de zomervakantie fietsten we met de jongens en meiden van 11 tot 15 naar Duitsland. Ik begrijp de begeleiders heel goed, je wilt de groep bij elkaar houden. Bovendien krijg je minsten tien keer een hartverzakking door situaties die net goed gaan. Het leven is één groot bijna-ongeluk, zei een vriend een keer tegen mij. Ik kan me daar wel in vinden. Ook ik heb midden op de weg gestaan alsof er een militaire colonne voorrang had en ook ik ben wel eens langer blijven staan, omdat er tweehonderd meter later nog een achterblijver aankwam. Een begeleider met de tong op de tenen naast de achterblijver, omdat hij de hele tijd al tragere fietsers terug naar de groep moest fietsen. Je probeert de groep compact te houden, maar dit blijkt toch vaker lastiger dan je denkt. De wat grotere kinderen denken dat ze aan de Tour de France deelnemen, terwijl de langzaamste fietsers de zijwieltjes pas de dag ervoor van de fiets lijken te hebben gehaald. Nee, het is niet makkelijk om met een groep kinderen van A naar B te fietsen, zeker ook door onkunde bij sommige ouders. Je kunt als leraar hele lijstjes geven waaraan een fiets moet voldoen. Je kunt een week van tevoren alle fietsen controleren, maar toch... Als de tijd daar is zijn er kinderen op een te grote fiets, met een slechte rem, versleten banden en geen verlichting. Dit alles het liefst gecombineerd met fietstassen die groot genoeg zijn om de rest van de klas in mee te nemen. Ik heb wel eens voorgesteld die kinderen gewoon niet mee te nemen, maar zo werkt het natuurlijk niet als het er op aankomt. Ik zou alleen maar respect hebben voor de begeleiders die die stap wel nemen overigens, want veiligheid gaat immers voor alles. 

Maar als je met een enorme groep fietst, moet je dan de rotonde kiezen om die hele groep weer bij elkaar te krijgen? Kan dat niet een stukje verderop. Op een plaats waar ruimte is natuurlijk. Niet midden op het fietspad waar de ongeduldige leerlingen vervolgens rondjes blijven fietsen zonder oog te hebben voor wie dan ook en met begeleiders die daar zelf het meest in de weg staan, panikerend staan te schreeuwen om de groep in het gareel te krijgen. Automobilisten zijn ongeduldig, schoolkinderen zijn ongeleide projectielen. Als middelbareschoolkinderen naar de OSG fietsen, doen ze dat het liefst met z'n drieën naast elkaar. Dat was in mijn tijd niet anders. Moet je eens voorstellen als je zestig basisschoolleerlingen hebt, die strak staan van de cola en de suiker, slingerend door die te grote fiets. Voor je daar met je auto langs gaat, denk je wel vier keer na. Ik heb respect voor de begeleiders, maar wil ze wel meegeven dat ze niet de bevoegdheid hebben om het hele verkeer plat te leggen en een groep fietsers is geen militaire colonne. Die hebben dus gewoon dezelfde regels als de andere verkeersdeelnemers. Dus mijn advies, laat niet de hele klas oversteken als er 200 meter zit tussen de geletruidrager en de rodelantaarn, maar doe het gefaseerd. Scheelt onveilige situaties.  

 

Job Schepers

De blogs worden geschreven op persoonlijke titel en vallen buiten de verantwoordelijkheid van de redactie. Het zijn geen journalistieke producties, maar stukken gevormd vanuit mijn mening. Ik ga graag de dialoog aan. Dat kan via Facebook onder het bericht, maar ook via de mail. Ik probeer altijd overal op te antwoorden.

De podcast van 28 maart 2024.
Podcast Texel deze Week 28 maart 2024 Algemeen 2 uur geleden
De kust bij paal 9 eind vorig jaar.
Inloopbijeenkomst onderzoek zuidwestkust Texel Algemeen 27 mrt, 11:00 1
Afbeelding
Diabetes Challenge 2024, wandelen om gezond te worden en te blijven Algemeen 27 mrt, 09:06
Afbeelding
Op zoek naar een leuke uitdaging?? Vacatures 26 mrt, 16:27 2
De schrijvers bij Bunker Texla.
Kennismaken met de Texelse geschiedenis Algemeen 26 mrt, 12:30 1
Afbeelding
Kunstlezing over Frans Hals bij Artex Cultuur 26 mrt, 10:15
Kikker
Kikker komt op bezoek in de bieb Algemeen 25 mrt, 20:11
Afbeelding
Tevoko-toernooi naar De Koog Sport 25 mrt, 14:30 3