"Veel sturen, schakelen, klimmen, dalen, koelen"

Robin van Sambeek en Herman Blom zijn twee van de Texelaars die meedoen aan Barrelchallenge, een autopuzzeltocht van 2.500 tot 3.500 kilometer. 'Team Vladimir Molotov/ Dimitri Smirnov' beloofde regelmatig een verslag te sturen. Hierbij het verslag van dag 3.

Dag 3: Kranskja Gora (1)

Als je een goed hotel zoekt in Moena Italië, vraag het niet aan ons. De beleefde receptiemedewerker was óók de barman én de kok, maar waarschijnlijk loodgieter van beroep. Alhoewel, dan had hij wel iets gedaan aan de douche van onze bovenbuurman die klonk als een opstijgende Antonov. Herman kon mijn gesnurk niet eens meer verstaan.

Hoe dan ook, na de dagelijkse controles (olie, koelvloeistof, remvloeistof) vertrokken we dag 3 vanuit Moena Italië richting Kranskja Gora (Slovenië). De opdrachten van vandaag: maak een sneeuwpop op je kop (?) en vraag bij een autodealer of je barrel daar in de showroom mag. Bonuspunten als het een dealer is van hetzelfde merk als je barrel.

Die sneeuwpop was geen probleem, maar de dichtstbijzijnde Lada dealer zit in Moldavië of zo dus dat hebben we laten zitten. Etappe 1 van vandaag is 82 kilometer naar Cortina 'd Ampezzo.

De route is prachtig. Herman stuurt de Niva door de krappe haarspeldbochten soepel naar boven. Het ene mooie plaatje na het andere doemt op en ik heb ogen tekort om alles te bekijken. We klimmen hoger en hoger totdat we in een prachtig skigebied belanden. Het restaurantje waar we stoppen voor koffie heeft een terrasje in de zon. De uitbater heeft een onverwacht goede dag want het is een komen en gaan van Barrels en zijn koffiemachine maakt overuren.

De volgende etappe naar Auronzo di Codore is slechts 35 kilometer, maar daar aangekomen zijn we al zeker vier uur bezig. We stoppen regelmatig om foto's te maken, benen te strekken en zelfs even met het meegebrachte kookstel onze lunch te bereiden.

Op onze pleisterplaats op de berg staat een ander team net glas op te ruimen. Het drummetje diesel achterin hadden ze niet goed vastgezet, dus dat had in een haarspeldbocht het ruitje eruit getikt. We helpen ze met onze duckttape en een plastic zak weer op weg. Etappe 3 en 4 ( via Sutrio naar Kranskja Gora ) rijd ik zelf. "Het is wel werken hè" zeggen we regelmatig tegen elkaar. Veel sturen, schakelen, klimmen, dalen, koelen. Het uitzicht is vaak adembenemend. We geraken zelfs tot boven de wolken wat een prachtig plaatje oplevert. Pas tegen de Sloveense grens komen we weer wat andere groepjes Barrels tegen. Na het passeren van de grens is er eindelijk tijd om het al een poosje brandende tanklampje te doven. De Lada is van het dorstige soort, de tank niet groot en de meter niet betrouwbaar. Een extra spannend element zeg maar.

Voor het donker checken we in bij het hotel. We maken in de bar kennis met de lokale brandweer commandant die, gezien zijn alcohol consumptie geen brandwacht heeft vandaag maar gepassioneerd vertelt over zijn jubilerende korps van 120 vrijwilligers. We komen niet weg zonder dat we de jubileumkalender in ontvangst nemen.

Morgen heeft de organisatie een rustdag ingebouwd. Prima. Tot overmorgen dus. Groeten van team Smirnoff en Molotov.