Els de Jager beklimt Damavand

Els de Jager uit Den Hoorn heeft donderdag 22 juni met haar klimvrienden Paul de Wit, Alex van de Berg en Frans Pladett, op de top van de Damavand in Iran gestaan.

De Damavand is de hoogste berg van Iran en van het Midden Oosten. Het is tevens de hoogste vulkaan van Azië. De berg is 5671 meter hoog.

De beklimming van de berg is zwaar. Dat komt omdat het hoogteverschil van de hoogstgelegen hut (op 4200 m) tot de top bijna 1500 meter is. De berg is steil. Het stijgingspercentage vanaf de hut tot de top is gemiddeld 35 procent.

De Jager: "Wij hadden die dag het ongemak van veel wind, er stond een windkracht acht met geregeld uitschieters die nog hoger waren. Vanaf 5000 meter hoogte pakte je tijdens de beklimming zoveel wind dat je nauwelijks op de benen kon blijven staan. Dat maakte het, ook met de verminderde hoeveelheid zuurstof op die hoogte, heel zwaar. De berg braakt vanaf de kraterrand zwavelgassen uit die door de harde wind langs de helling naar beneden werden geblazen. Die dampen daalden op ons neer zodat je steeds de penetrante lucht van verrotte eieren opsnoof, heel onaangenaam."

"Maar de top maakte alles goed, we vonden een schuilplek achter de kraterwand en daar vierden we bescheiden (we moesten nog terug) onze top en genoten van het uitzicht. De beklimming deden we in de snelle tijd van 6,5 uur omhoog en 3,5 uur naar beneden naar de hut op 4200 meter. We hadden op een totaaltijd van veertien uur gerekend, wat daar heel gebruikelijk is."

Het kwartet was goed voorbereid op de klim: "Vooraf aan de beklimming van de Damavand deden we in het steile gebergte boven Teheran een acclimatisatietocht van twee dagen. Daarbij beklommen we de Tochal, een berg van 3970 meter hoog. Ook daar waren we al bijzonder blij mee en voelden ons gesterkt voor de beklimming van de Damavand."