Lekker weg...

Een lang weekend weg is altijd lekker. Even eruit, even de zinnen verzetten. Vaak met manlief, soms met anderen...

Afgelopen weekend was ik weer eens op stap. Deze keer niet met manlief (die genoot heerlijk van een weekend alleen zijn; is op z'n tijd ook nodig...) Nee, nu ging ik op pad met moeders, zus, neefje en nichtje. En die twee kleintjes gingen op pad met hun moeder, oma en tante. Vanuit hun belevingswereld was dat al een feest op zich. Heerlijk in een huisje tussen de bomen met een binnenzwembad en een speeltuin... en niet ver bij een vliegveld vandaan waardoor er om de ongeveer vijftien minuten een Transavia overvloog...Fijn hoor... Gelukkig waren we veel op stap en hadden we er dus niet veel last van. Het was een echt vakantieweekend waarbij ontspannende activiteiten en rustmomenten elkaar afwisselde. Het mooie van de leeftijd van mijn neefje en nichtje is dat ze met weinig tevreden zijn. In die zin dat ze (nog) niet omkijken naar dure pretparken. Met familie in de trein naar Scheveningen vinden ze al fantastisch. En een speeltuin met een glijbaan is meer dan genoeg; kunnen ze uren spelen. Heerlijk. Het weer zat ons ook mee. Waar er op Texel wat regen viel, bleef het bij ons droog; geen spatje te bekennen. En het zonnetje was nog steeds goed warm. Daarentegen hadden we wel last van muggen; het was een beetje jammer dat ik voor het slapengaan eerst op muggenjacht moest. Maar ik ben zo goed als bultvrij uit de strijd gekomen. Moe, maar zeer voldaan kwamen we maandag weer thuis waar ik s'-avonds manlief de oren van zijn hoofd kletste over wat we allemaal hadden gedaan en beleefd. Niet zo raar dat hij het 'jammer' vond dat ik weer thuis was...

Normaliter krijg ik zo'n heerlijk welkom-thuis-gevoel zodra ik het eiland oprijd. Deze keer duurde dat even. Lijfelijk was ik aanwezig, maar mijn hoofd was nog in vakantiesfeer. Betekend dat het een goed weekend weg is geweest. Pas toen ik dinsdagmorgen naar mijn werk fietste, begon ik mentaal weer te landen. Het was een prachtige herfstochtend, met wat mist, mooie luchten met schapenvlokjes, opkomende zon en de nog aanwezige maan. De regen van de avond ervoor (die ik overigens als bijzonder ervoer, omdat het mijns inziens al even geleden was dat het regende...) had de natuur weer lekker opgefrist. Toen ik aan het eind van de middag naar huis fietste, was er nog een leuk tafereel te zien; jongeren die op het veldje in ons dorp in het warme nazomerzonnetje een balletje trapten met aan de rand van het veld bruine bladeren van de bomen. De natuur is langzaam aan het omschakelen van de zomer naar de herfst. De prachtige herfst. En ik schakel mee...

Tineke Stiehl - Timmer