Robert Bakker.
Robert Bakker.

Dit artikel is geschreven door
Jeroen van Hattum

Jeroen van Hattum, Journalist Texelse Courant.

Lopen in het donker

Sport

Robert Bakker uit Den Burg is zondag één van de deelnemers aan de Texel Halve Marathon. De komende dagen zijn op deze site in aanloop naar het evenement verhalen van Bakker over hardlopen te lezen.

Wanneer ik de deur dichttrek bij mijn werk en ik op mijn horloge kijk zie ik dat het alweer half acht is. Ik had niet eens op mijn horloge hoeven kijken, de zon is onder, het is donker en het miezert een beetje. Niet echt een moment om lekker de loopschoenen aan te trekken en naar buiten te gaan om te lopen. Wanneer ik naar huis loop en de regen op mijn gezicht voel, mijn kleren nat worden en ik de plassen op de weg zie ontstaan wordt die motivatie niet echt heel veel beter.

Wanneer ik thuis kom is het inmiddels kwart voor acht en ik moet nog eten bedenk ik me. De boodschappen zijn wel al gedaan en staan in de koelkast. Het wordt pasta deze keer net zoals elke donderdagavond. Ik doe mijn schoenen uit en zet ze bij de kachel te drogen. Wanneer ik dat gedaan heb zie ik dat mijn sokken ook wel uit kunnen en mijn trainingsbroek ook. Ik besluit naar boven te lopen om me om te kleden.

Ik zoek de spullen bij elkaar en doe mijn natte kloffie uit. Trek een lange strakke loopbroek aan, een T-shirt en een loopshirt met lange mouwen. Het is tien graden buiten maar door de regen voelt het veel kouder aan. Het lijkt me dus geen overbodige luxe om wat warmere kleding aan te trekken. Ik trek mijn normale wegschoenen aan want in het donker het bos in duiken lijkt me niet verstandig. De kans dat je dan in een kuiltje stapt en je enkel verzwikt is dan erg groot aanwezig. Dus besluit ik niet de auto te pakken en naar het bos te rijden maar gewoon een rondje om het dorp te lopen en de verlichte paden te volgen.

Ik stap mijn deur uit en ga linksaf het eerste stuk van de woonwijk door waar ik woon. Her en der zie ik in de huizen de lampen branden met de tv aan. De meeste mensen zitten lekker voor de tv en hebben zichzelf gesetteld op hun makkelijke stoel of op de bank. "Hmm.. dat had ik ook kunnen doen, lekker op de bank hangen met mijn bord eten op schoot, maar nee eerst even een rondje."

Ik zwaai even als ik langs het huis van mijn neef loop, want hij komt net naar de keuken gelopen. Hij zwaait terug. Ik loop verder de straat uit en kom bij de weg om het dorp heen aan. Hier staan voldoende lantaarnpalen en ik besluit linksaf te gaan richting het gemeentehuis. Tot daar weet ik zeker dat de straat licht genoeg is om alle losse stoeptegels te zien en daar kan ik het fietspad pakken richting de hoofdweg vanaf de boot. Vanaf daar hoef ik me geen zorgen te maken over los liggende tegels omdat daar een mooi asfalt fietspad ligt.

De regen valt nog steeds onafgebroken uit de hemel en op de stoep en de weg ontstaan al behoorlijk wat plassen. Was het wel verstandig om nu te gaan hardlopen? Is het niet te slecht weer om dit te doen? Is het niet te laat? Morgenochtend had het misschien ook gekund, voor mijn werk. Maar dan had ik wel erg vroeg moeten opstaan. Ik moet namelijk wel gewoon om negen uur beginnen en als ik dan een uurtje wil lopen zal ik toch echt om half acht al moeten lopen en dat is wel erg vroeg.

Ik heb me wel eens laten vertellen dat je lijf pas wakker is na vier uur en dat je dan pas echt top kunt presteren. Dat zou betekenen dat ik dan om drie uur al op zou moeten staan, dat ga ik dus echt niet doen. Natuurlijk is deze regel alleen zo op het moment dat het om een echte wedstrijd gaat. En alleen de echte wereldtop houdt zich daar aan omdat het voor hen echt van belang is. Bij de wereldtop gaat het om de details en daarom ook om hoe laat je bent opgestaan voor je wedstrijd. Want als de motor nog niet is opgestart en warm gedraaid is blaas je deze misschien wel sneller op. Misschien is het wel verstandig geweest dat ik ondanks het slechte weer en het late tijdsstip de loopschoenen heb aangetrokken en ben gaan lopen.

Nu ik hier zo loop in het donker, nou donker, in het licht van de straatlantaarns, voelt het ook wel gewoon wel lekker. Even de energie kwijt en even de dag verwerken met een lekker stukje lopen. Even het gevoel dat ik wat voor mijzelf doe en de energie die ik geef aan mijzelf geef. Want zo is het ook wel bij mij, ondanks dat ik moe ben van de dag, lopen geeft ook weer energie. Als ik thuis ben straks en ik onder de douche vandaan stap kan ik vaak de hele wereld weer aan. En zelfs nu al voel ik aan mijn lijf dat het goed zit. De vermoeidheid van de dag lijkt met elke stap in de grond te verdwijnen via mijn voeten. En elke stap voelt het lekkerder aan. Mijn lijf laadt zich als het ware op en krijgt weer de energie die het nodig heeft.

Inmiddels ben ik al bij de grote weg die leidt van de boot naar De Koog en ik sla rechtsaf bij de rotonde. Wanneer ik deze weg zeven kilometer zou volgen dan kom ik in De Koog aan maar dat zal ik vanavond niet doen. Sinds de gemeente, of de provincie, heeft besloten om de lantaarnpalen te vervangen voor LED-verlichting in de straat is het nergens meer veilig buiten de dorpen om hard te lopen. Je bent als loper eigenlijk gedwongen om in of rond het dorp te lopen nadat de zon is onder gegaan anders ben je een gevaar voor jezelf en voor het verkeer om je heen. Ik heb wel altijd lichtjes op tijdens het lopen in het donker, maar dit is verre van ideaal. Als je, net als ik, wat later klaar bent van je werk is dit wel een goede oplossing om te doen. Gewoon twee reflectoren om je arm binden met lichtjes. Deze zijn te krijgen bij de Action of de lokale sportzaak. Die van de Action gaan misschien wat minder lang mee maar die zijn ook vaak al voor twee of drie euro te krijgen. Daar til je geen breuk aan.

Ondertussen sla ik rechtsaf bij de volgende rotonde en ik loop richting De Cocksdorp, ook in dit dorp zal ik niet aankomen want dat ligt zo'n vijftien kilometer verderop. Dit zou ik misschien wel redden, maar ook hier heb ik het probleem van de verlichting onderweg. Ik sla niet bij de eerste, maar bij de tweede kruising rechtsaf. Ik loop nu richting De Waal en hier zie je pas echt goed hoe weinig licht er eigenlijk staat langs de wegen. Het is gewoon gevaarlijk want je ziet in dit stuk echt niks. Het is dat er een goed fietspad ligt met goed asfalt maar anders zou ik deze weg niet hebben gekozen.

Ik kom een man tegen met een hond, tenminste ik gok dat het een man is, in het donker is dit gewoon niet te zien, Ik groet vriendelijk en loop door. Ik hoor de man, of vrouw, opschrikken wanneer ik groet. Hij of zij had mij dus duidelijk ook niet gezien, ondanks mijn verlichting en ondanks dat ik recht op hem of haar af kwam lopen. Ik roep nog: "Sorry dat ik u liet schrikken!!" "Geen probleem" hoor ik achter mij. Ik loop door richting de volgende kruising. Hier staat wel weer verlichting en ik sla rechtsaf het dorp weer in. Bij de straat van de B&B sla ik linksaf richting mijn woonwijk. Ik slinger mijn woonwijk door naar huis. Ik ben weer veilig thuis aangekomen.

Ondanks dat ik moe was. Het donker was. En het niet al te best weer was heb ik heerlijk gelopen. Goed dat ik toch de deur ben uit gegaan, het voelt nu weer lekker!!!

De podcast van 28 maart 2024.
Podcast Texel deze Week 28 maart 2024 Algemeen 15 uur geleden
De kust bij paal 9 eind vorig jaar.
Inloopbijeenkomst onderzoek zuidwestkust Texel Algemeen 27 mrt, 11:00 1
Afbeelding
Diabetes Challenge 2024, wandelen om gezond te worden en te blijven Algemeen 27 mrt, 09:06
Afbeelding
Op zoek naar een leuke uitdaging?? Vacatures 26 mrt, 16:27 2
De schrijvers bij Bunker Texla.
Kennismaken met de Texelse geschiedenis Algemeen 26 mrt, 12:30 1
Afbeelding
Kunstlezing over Frans Hals bij Artex Cultuur 26 mrt, 10:15
Kikker
Kikker komt op bezoek in de bieb Algemeen 25 mrt, 20:11
Afbeelding
Tevoko-toernooi naar De Koog Sport 25 mrt, 14:30 3