"Prachtig om met je vrienden op het hoogste niveau te mogen voetballen"

Ze hebben het voor elkaar: Texel Futsal, negen jaar geleden nog een tweedeklasser, speelt komend seizoen in de eredivisie van het Nederlandse zaalvoetbal. Een beschouwing van negen jaar onvoorwaardelijke inzet, toewijding, spelen voor elkaar, memorabele momenten, vijf keer promoveren en samenwerken om als eerste Texelse zaalvoetballers de top van het landelijke zaalvoetbal te bereiken.

Het was een cruciale vraag in 2011: stoppen met voetballen of een selectie vormen en serieus gaan toewerken naar meerdere promoties om op een hoger niveau in het zaalvoetbal te gaan spelen. Het was destijds een vraag die aan de orde kwam bij het recreatieve team van Texel’94 waarmee coach Martijn de Veij al jarenlang in de tweede klasse van het zaalvoetbal speelde. Het team was telkens net niet goed genoeg voor promotie, waardoor de tweede klasse het hoogst haalbare leek. De Veij kende, zoals hij het zelf verwoordt, inmiddels elke coach van de tegenstander evenals de beheerders van de kantines van de clubs waar gespeeld werd waardoor de sjeu er wel een beetje vanaf raakte.

Werken voor elkaar in het veld. - Willem Sangers

De spreekwoordelijke handdoek bleef buiten de ring en er werd een duidelijke keuze gemaakt: de spelers wilden graag hogerop waarna het recreatieve team een selectieteam werd. Er kwamen spelers van RAB (destijds heer en meester in de Texelse hoofdklasse) bij de selectie om de ploeg te versterken en het doel werd bepaald: drie keer promoveren in vijf jaar. Spelers en coach Martijn de Veij spraken ook af minstens vijf jaar bij elkaar te blijven, zodat ze de tijd hadden een sterk team op te bouwen. Het bleek het begin van een succesverhaal waaraan komend seizoen een nieuw hoofdstuk wordt toegevoegd: spelen in de eredivisie, het hoogste niveau in Nederland.

Promoties

Voordat het zover was, moesten de spelers eerst hun weg naar boven vinden via de tweede klasse, de eerste klasse, de hoofdklasse, de topklasse en de eerste divisie waarin de afgelopen vier seizoenen werd gespeeld. De eerste promotie van Texel Futsal was een feit op 9 maart 2012 toen Texel tegen LSVV/Hink Sport uit Noord-Scharwoude van de tweede naar de eerste klasse promoveerde. Spelers in die tijd waren keeper Ali Smit, Jesper Arkenbout, Pieter Jan Eelman, Pim de Lugt, Lesley Koning en Ruben Duinker die nog steeds de kern van het team vormen. Ruben is inmiddels gestopt als speler, maar zit nu in de staf van het team. Na die eerste promotie in 2012 volgden nog drie promoties op rij waardoor Texel Futsal in vier jaar tijd vier keer promoveerde en daarmee zelfs sneller naar boven ging dan aanvankelijk was gehoopt. Het team bleef intussen - zoals afgesproken in 2011 - bij elkaar waardoor zich binnen, maar vooral ook buiten het veld, een hecht collectief ontwikkelde.

Jeroen van Hattum

Een memorabel moment was vrijdagavond 22 mei 2015 toen Texel in de finale van de nacompetitie tegen De Ruif uit Tuitjenhorn stond. In een afgeladen vol Ons Genoegen in Den Burg won Texel met 6-2 waardoor de promotie naar de eerste divisie een feit was. Het was toen voor het eerst dat een Texelse ploeg het op een na hoogste niveau van het zaalvoetbal bereikte. Gedenkwaardig was de inzet van Jesper Arkenbout. Hij raakte tijdens de wedstrijd gewond aan zijn hoofd, moest eigenlijk gehecht worden, maar speelde eerst met een groot verband om zijn hoofd de wedstrijd uit. Daarna ging hij naar de huisarts om vervolgens in de kantine van Ons Genoegen met zijn ploeggenoten de promotie te vieren. Het verband om zijn hoofd en het doorspelen stonden die avond symbool voor de onverzettelijkheid en de kracht van het team.

Memorabel

In de ochtend een appje uit Oostenrijk van Ruben dat hij eraan kwam voor de wedstrijd

En zo heeft de ploeg in de afgelopen jaren meer momenten gehad die kenmerkend waren voor de weg naar de top. Beroemd is het verhaal dat Ruben Duinker vlak voor een belangrijke wedstrijd in sporthal Ons Genoegen met een rubberboot het Marsdiep overstak om keeper Ali Smit – die nog aan de overkant was - op te halen, zodat hij de wedstrijd kon keepen. Achteraf bekeken was de actie zeker niet voor herhaling vatbaar; de brandstof was bijna op, Ali raakte tot overmaat van ramp vast in het busje waarmee hij naar Den Helder was gereden en Pieter Jan Eelman was in Ons Genoegen op de tribunes al op zoek naar reservespelers om de afwezige Ali en Ruben te vervangen. Uiteindelijk waren Ali en Ruben net op tijd in Ons Genoegen en won de ploeg de belangrijke wedstrijd met Ali op doel. Nog zo’n verhaal is dat Ruben zijn wintersportvakantie in Oostenrijk een dag eerder afbrak om op tijd terug te zijn voor een wedstrijd. Martijn: “Stuurde hij ’s morgens een appje vanaf het vliegveld in Oostenrijk dat hij eraan kwam en ’s avonds was hij er." Bijgebleven is ook hoe de ploeg na een wedstrijd in Friesland met een kapot busje strandde. Eind van het liedje was dat de spelers de hele nacht doorhaalden langs de weg en pas de volgende ochtend terugkeerden op Texel.

De huidige promotie naar de eredivisie is er een die heeft plaatsgevonden terwijl de competitie voortijdig beëindigd was als gevolg van de coronacrisis. Het bestuur van de sectie zaalvoetbal van de KNVB besloot echter de eredivisie uit te breiden van twaalf naar zestien clubs, waardoor Texel en Leekster Eagles uit Leek (dit seizoen beide aan kop in de eerste divisie) alsnog promoveerden. Het betekent dat er weliswaar niet tot het einde toe in de zaal voor de promotie is gestreden, maar de vreugde is er niet minder om. “Ik heb er een biertje op gepakt”, vertelt Lesley Koning. “Het is prachtig om straks met je vrienden op het hoogste niveau in Nederland te mogen zaalvoetballen.”

Opvallend

Texel Futsal mag gerust de meest opvallende naam tussen de zestien ploegen in de eredivisie genoemd worden. De Texelse zaalvoetballers staan daar straks tussen de betaalde zaalvoetballers en zaalvoetballers die interlands spelen. De Texelse voetballers betalen tot nu toe gewoon normaal hun contributie aan de club. Daarnaast betreedt Texel Futsal de eredivisie met allemaal spelers uit de eigen opleiding. “Bij andere ploegen zie je veel transfers en gaan spelers makkelijk naar een andere ploeg als ze ergens anders wat meer kunnen verdienen”, vertelt Pieter Jan Eelman. “Bij ons is het allemaal uit eigen gelederen.” In totaal speelden sinds 2011 26 Texelse voetballers voor het team, waarvan ongeveer de helft al jarenlang actief is.

We winnen soms van sterkere ploegen en dan verliezen we van lager geklasseerde ploegen

Kenmerkend is ook het spel van de ploeg; fairplay, geen ge-emmer in het veld, respect voor de scheidsrechters en het gebeurt niet vaak dat er een kaart valt. Dat laatste levert tijdens een gesprek met een deel van de selectie meteen gelach op. "Nou ja, als je een kaart krijg, moet je de boete ook zelf betalen." Texel Futsal heeft verder in Martijn een coach die voor eigen rekening zijn officiële papieren behaalde om als coach op het hoogste niveau te kunnen trainen.

De veronderstelling dat het komend seizoen een stuk lastiger zal worden om wedstrijden te winnen dan de afgelopen jaren in de eerste divisie is vooralsnog niet aan de nieuwe eredivisionist besteed. “We zullen vast wel een paar wedstrijden verliezen”, zegt keeper Ali Smit, “maar dat hoeft zeker niet.” Volgens Lesley Koning is het sowieso bij elke wedstrijd het streven om te winnen en ook coach Martijn de Veij gaat er met een open blik in. “We staan vrij hoog in de ranking, dus we kunnen winnen van de ploegen waar we tegen moeten spelen. De afgelopen jaren hebben we ook geregeld meegemaakt dat we wonnen van sterkere ploegen en dan weer verloren van lager geklasseerde ploegen. Het belangrijkste is dat wij uitgaan van de eigen kracht en ons niet focussen op wat de ander doet. En is de ander tijdens een wedstrijd beter, dan krijgt de ander ook een groot applaus.” Volgens de spelers voelt het goed dat de promotie nu alsnog een feit is. Texel Futsal stond een jaar geleden al op de drempel van de eredivisie, maar verloor de finale van de nacompetitie tegen White Stones uit Egmond aan de Hoef na het missen van één strafschop. De teleurstelling was groot op dat moment.

Dit seizoen heerste het gevoel dat het nu een keer moest gaan gebeuren. “Het eerste seizoen dat we in de eerste divisie speelden, eindigden we als vijfde en vervolgens eindigden we elk elk seizoen een plekje hoger. Vorig seizoen waren we tweede, dus voor ons gevoel moesten we nu wel een keer eerste worden.” Een ding stond al vast voordat de coronacrisis uitbrak: Texel zou dit seizoen hoe dan ook opnieuw nacompetitie hebben gespeeld, omdat de ploeg eind vorig jaar periodekampioen was geworden. De strijd om de eerste plaats met Leek was eveneens spannend: Leek stond bovenaan door een beter doelsaldo, maar de twee ploegen ontliepen elkaar amper.

De eredivisie kent volgend seizoen vier poules van elk vier ploegen. Voor de winterstop zijn er reguliere wedstrijden, na de winterstop gaan de acht beste ploegen samen in een nieuwe poule waarin wordt uitgemaakt wie er mee mag doen aan de play-offs voor het landskampioenschap. De andere acht komen in een poule waarin gestreden wordt om behoud in de eredivisie. De nummers zeven en acht van die poule degraderen rechtstreeks naar de eerste divisie, de nummers vijf en zes spelen nacompetitie.

De uitbreiding van de eredivisie van twaalf naar zestien ploegen stond aanvankelijk gepland voor het seizoen 2022/2023, maar werd – ook als gevolg van de coronacrisis – naar voren gehaald. De uitbreiding werd voorbereid door een werkgroep waarvan Martijn de Veij lid was. “Ik heb de jongens in het team echter maar niet verteld wat eraan zat te komen. Als het toch niet door was gegaan, was de teleurstelling misschien wel extra groot geweest.”

Reizen

Onbedoeld een nachtje doorhalen langs de weg. - Pieter Jan Eelman

Het spelen in de eredivisie heeft als voordeel dat er straks niet meer standaard op vrijdagavond hoeft te worden gespeeld, maar dat er ook op zaterdag en zondag wedstrijden zijn. Dat betekent dat de zaalvoetballers na een uitwedstrijd niet meer met een watertaxi terug hoeven te varen naar het eiland. Het betekent echter ook dat de tegenstander nu wat makkelijker – al dan niet met aanhang – naar het eiland kan komen en op het eiland kan blijven. Martijn: “Dat was met wedstrijden op vrijdagavond nog wel eens lastig en het was aan ons om dat allemaal te regelen. Dat gaf wel eens hoofdbrekens.” De wedstrijden op zondag zijn tijdens de winterstop, zodat het te combineren is met het veldvoetbal waar ook diverse zaalvoetballers actief zijn.

Met het oog op de komende wedstrijden heeft de ploeg een bus aangeschaft waarin zeventien mensen kunnen slapen, zodat ze na een uitwedstrijd sowieso een eigen voorziening aan de overkant hebben.

“Dan hoef je ook niet meer in een hotel te overnachten. We hebben in het verleden wel gehad dat we na een wedstrijd wat later op de avond bij een hotel binnenkwamen. Dan was het daar nog even gezellig, vervolgens ging je om een uur of drie slapen en de volgende ochtend zagen de andere gasten aan de trainingspakken meteen waar de gezelligheid vandaan kwam.” De bus staat momenteel bij Martijn en wordt eigenhandig ingericht voor de komende wedstrijden. Als gevolg van de coronacrisis ligt het trainen momenteel stil, maar de planning is om binnenkort om op het kunstgras van de Texel’94 aan de slag te gaan. Er staan op 15 en 22 augustus twee oefenwedstrijden tegen eredivisionisten ZVV Volendam en landskampioen Hovocubo gepland.

Respect

Volgens Pieter Jan is bij de spelers groot respect voor de inspanningen die Martijn en de andere mensen in de staf de afgelopen jaren hebben geleverd om de weg van de tweede klasse naar de eredivisie af te leggen. “Als je jong bent, zie dat allemaal niet zo, maar als je ouder wordt en zelf ook meer verantwoordelijkheden draagt, zie je wat hij allemaal voor het team heeft gedaan.” Respect is er ook voor het publiek dat al jaren trouw op de tribune van de sporthal zit en de afgelopen jaren menigmaal met touringcars meeging naar cruciale wedstrijden aan de overkant. Lesley: “Het doet je echt wat als ze al die mensen op de tribune ziet zitten. Dan krijg je wel het gevoel om nog wat extra’s te geven.”