Opeens ging de deurbel...

Het was Riny Wielinga uit Den Burg even ontgaan dat op eerste paasdag gratis Paasbrunches werden verstrekt aan ouderen van 75 jaar en ouder op Texel.

Ze deed alsnog een poging in aanmerking te komen en groot was de verrassing toen op eerste paasdag opeens de deurbel klonk. Als dank schreef ze onderstaande ingezonden brief.

Nee, dat kon natuurlijk niet in dit tijdperk van alles dicht, 1,5 meter afstand houden, handen wassen tot ze stuk zijn volgens Mark, jezelf opsluiten in je eigen huis en het daar gezellig zien te maken. Veel mensen houden zich ook aan die strenge eisen allemaal vanwege het coronavirus, dat niet zichtbaar is voor ons - dat is het griezelige ervan - want als je het krijgt, kan het dodelijke gevolgen hebben.

In ons centrum is het heel stil en er zijn bijna geen toeristen. Voor ons eiland is het een ramp , maar voor de hele wereld en de gevolgen zijn heel groot.

Langeveld & de Rooy, de Barry Foundation en restaurant Bij Jef hebben de koppen bij elkaar gestoken en 300 brunches gratis aangeboden aan mensen boven de 75 jaar en die zullen door vrijwilligers thuis bezorgd worden op 1ste Paasdag. Ik lees de krant van A – Z, maar dit was mij ontgaan.

Onze voorzitter van de reumavereniging dacht ik zal een mailtje sturen naar onze leden,

maar er hadden zich al veel opgegeven. Ik dacht: laat ik het ook doen. Ik ben 85 jaar en alleen.

Het is tenslotte een sterrenrestaurant!! Het moest een echte verrassing zijn. Ik dacht ik heb toch een beetje gehamsterd en ik heb een diepvries. De reactie schijnt overweldigend te zijn geweest, want ze boden nog 150 brunches aan. Nog 600 bestellingen heeft Jef tegen inkoopprijs binnen gekregen.

Zondag, eerste paasdag, zat ik om 10.00 uur klaar achter mijn lap-top, met mijn breiwerk (voor Moldavië) in de buurt. In de kerk kan dat niet, dus je kunt nog iets doen, terwijl je luistert.

Daar hoorde ik de vertrouwde stem van Ds. Hans Marseille, orgelspel van Hans de Goede,

1 x met een soliste Meta, die een mooi lied zong. Hans heeft altijd prachtige gedichten en leest ze heel gevoelig voor. Ik heb van dat uur genoten. Mijn dag kon niet meer stuk. Om 12.00 uur luister ik iedere zondag naar Buitenhof. Kwart voor 12 ging de bel. Ik had een gevoel van Sinterklaas, en ja hoor, daar stond op afstand een breed lachende heer met een knots van een doos in zijn handen. Hr. Molenaar, ook alweer een vrijwilliger op Paaszondag.

Na het openen wist ik niet wat ik zag. Tien gangetjes, alles apart verpakt, ook nog appelsap en een Mango smoothie. Zelfs een mooie menukaart, servet en een rietje (geen plastic). Wat een prestatie is dit van hem en zijn personeel geweest. Waar haalde hij al die vrijwilligers vandaan om het over het hele eiland te bezorgen? Geen angst, dat het zou afkoelen, want het was al koud.

Ik heb gevraagd of hij een bedankbrief voor Jef wilde meenemen. Een schuldgevoel heb ik wel, want ik heb een beetje plagiaat gepleegd. Wat gebeurde er de zaterdag ervoor? Twee dames met een kinderwagentje liepen in vliegende vaart door de Jan Dirksoord en gooiden overal een bloemenkaart in de bus met de tekst: “EEN KUS IN DE BRIEVENBUS”. De vuurrode lippen waren gehaakt mooi in model en zaten geplakt op de kaart. Het moet veel werk geweest zijn. Ik kon ze helaas niet bedanken. Ze kunnen natuurlijk ook niet buitenshuis werken en de kinderen zijn thuis en je moet beslist heel creatief zijn om dit te bedenken.

De kaart voor Jef was even anders, nl. ALS DANK: EEN KUS VOOR DIE GROTE KLUS!!

Hun idee heb ik gebruikt om Jef, Nadine en de Texelse Courant te bedanken. Haken kon niet meer, ‘s avonds ben ik begonnen met 10 kaarten te schilderen, o.a. bloemen en rode lippen. Ik ging om 1.00 uur ’s nachts naar bed, ik was moe en bibberig en sloeg mijn kwasten-water over mij heen. Wat een troep. Ik heb al mijn kleding gelijk in de wasmachine gestopt. Ik was wel klaar, maar ik wist nog niet of ik ze nodig zou hebben. Die kus van die dames vond ik belangrijker dan zo’n verplichtte zoen van 2 of 3 in de lucht.

Hierna gaat de wereld beslist veranderen. Elk nadeel heeft zijn voordeel. Voor mij is dit niet moeilijk, want ik ben van vóór de oorlog en heb nog veel interesses en hobbies, maar voor de jeugd is het niet eenvoudig. Zij hebben in hun jonge jaren in luxe geleefd en weten niet beter.

Bij Matthijs van Nieuwkerk was tijdens één van zijn uitzendingen van “De wereld draait door” de schrijver Rutger Bregman te gast met zijn nieuwe boek “De meeste mensen deugen”. Het is een duurzame uitgave en telt 521 bladzijden. Ze vliegen de winkel uit. De ondertitel heet: “Een nieuwe geschiedenis van de mens”. Dus positief blijven denken en vertrouwen hebben in elkaar, dan komt het goed!.

Riny Wielinga, Den Burg