"Iedereen verdient een fijne kerst"

Mijn dienst is afgelopen, maar ik besluit nog even langs mevrouw S. te gaan. Ze zit in haar stoel naar buiten te staren. Gezien haar wazige blik lijkt ze met haar gedachten ver weg te zitten. De stilte wordt abrupt onderbroken door haar vertrouwde kraakstem; "Hopelijk komt Herman op tijd thuis voor de kerstnachtmis."

"Vast wel", zeg ik, en houd haar bevende hand vast. Wetende dat haar man een paar jaar geleden overleden is. Ze knikt en lijkt weer gerustgesteld. "Fijne kerst mevrouw", besluit ik en loop zachtjes de kamer uit. De deur van de gesloten afdeling van het verpleeghuis valt achter mij dicht.

Nadat ik mijn kerstpakket aan de voedselbank gedoneerd heb, ga ik samen met een vriendin traditiegetrouw een rondje over de sfeervolle kerstmarkt in Oosterend. Slenterend door de ijzige kou warmen wij ons dankbaar op bij elke vuurkorf die we maar tegenkomen. We genieten van allerlei heerlijkheden zoals oliebollen, snert en warme chocolademelk. Je kan over de hoofden lopen, maar de gezelligheid overheerst.

Om mij heen hoor ik het geroezemoes van mensen die lekker aan het bijkletsen zijn met (oude) bekenden die ze tegenkomen. Even later staan we te luisteren naar de prachtige klanken van kerstliederen die Excelsior ten gehore brengt. Ik krijg kippenvel en dat komt deze keer niét door de kou...

Verderop zie ik een groepje bewoners van het Maartenhuis. Een meisje in een rolstoel kijkt met volle bewondering naar een glinsterend engeltje, dat bij een kraam hangt met allerlei versieringen. In een opwelling koop ik het voor haar en ze kijkt me stralend aan.

Eenmaal thuis gekomen belt mijn leidinggevende; of ik tóch kan werken met de kerst, er is een collega ziek. Geen probleem; graag zet ik mij in voor de kwetsbare mens. Iedereen verdient een fijne kerst en om daaraan een kleine bijdrage te leveren is zó dankbaar en waardevol!

Martine Heerschap