Wat een hondenleven

Kommer en kwel op feestboek. Het onderwerp voor een blog voor deze week was wel zo'n open deur dat je er met een monstertruck door naar binnen kon rijden. Een fervent strandbezoeker - en tevens hondeneigenaar - gooide in de groep dat een zeker strandpaviljoen na 17:00 uur geen honden meer naar binnenlaat. Een logische keuze voor wie even twee seconden nadenkt, maar op de pagina 'Texel is mijn eiland want...'(de bakermat van negentig procent van de Texelse online-fitties) brak de Derde Wereldoorlog uit.

"Als we ze allemaal gaan boycotten piepen ze wel anders", "Genoeg andere paviljoens", "Ze verkopen ook al geen Texels Bier meer". Geen idee wat dat laatste ermee te maken heeft, maar het was goed mis. Kom niet aan hondenbezitters en hun trouwe viervoeters. De meeste boze reacties kwamen overigens met het topargument, ga even rustig zitten....: "Gaan we dan ook schreeuwende en krijsende kinderen verbieden." Los van het feit dat ik restaurants met een aparte kinderhoek zeer waardeer, vind ik het wat ver gaan om kinderen en honden maar met elkaar te vergelijken. 

Zoals dat met veel discussies gaat, waren er ook zeer redelijke mensen, waaronder veel hondenbezitters. Zij snappen dat het tijdens etenstijd heel druk is in een paviljoen. Doorgaans bestelt iedereen warm eten en loopt de bediening, naast volle bladen met bier, met hete borden en schalen. Als er dan overal honden liggen, is dat zelfs ARBO-technisch zeer onverstandig. Het is gewoon niet werkbaar. Toch waren 'de bozerds' zeer verontwaardigd en het woord genocide werd nog net niet in de mond genomen. De zinsnede 'als wij er met hond niet in mogen, is dat je reinste discriminatie' kwam gelukkig serieus voorbij. De apartheid in Zuid-Afrika is er niets bij. Zoals je al  ziet aankomen: de reactie vanuit het paviljoen bleek zeer doordacht en onderbouwd:

"Dan gaan we wel ergens anders heen, ook overdag." Een terechte opmerking. Als je denkt dat je het ergens anders beter en/ of goedkoper kunt vinden, moet je dat doen. Dat is je goed recht. Net als een ondernemer het goed recht heeft om - met oog op het werkbaar houden van zijn zaak - ervoor te kiezen honden tijdens etenstijd niet binnen te laten. Maar zeik daar dan verder niet over. Begin niet andere mensen op te roepen een tent te boycotten. Pak je hond, stop m terug in de kinderwagen - dit gebeurt echt hé! - en loop een paviljoentje verder. Of nog goedkoper. Koop brood en kaas bij de Lidl en ga lekker in je vakantiehuisje zitten. Dat scheelt pas geld. 

Ik ken veel normale hondenbezitters, maar ik heb ook vrienden die in een soort overstresste moedergans veranderen wanneer het om hun hond gaat. Volwassen mannen die met een babystem tegen een hond gaan lopen lullen. Mannen met zware stemmen die ineens een toonhoogte inzetten waar een sopraan jaloers op zou zijn. En wee je gebeente als je kritiek hebt op iemand en zijn hond. Dan ben je aan de beurt. Ik gun ieder zijn hond, ik ben er best dol op. Maar ga niet met zes honden over een maandagmarkt heen lopen. Laatst liep ik over zo'n markt en was vergeten een hond mee te nemen - dat lijkt tegenwoordig verplicht. Opeens was ik verstrikt in zes lijnen - geen grap - en ik dacht even dat ik moedwillig werd aangevallen om één of ander zuur stukje dat ik had geschreven. Terwijl ik uit de lijnen stap, hoor ik gekrijs. Ik was op een hond ter grootte van een dwerghamster gaan staan. De eigenaresse die een compleet roedel meenam naar een drukke markt, werd me een partij woest. Zelfs nadat ik sorry had gezegd (één keer hoor, er zijn grenzen) bleef ze snauwen. "Kijk dan waar je loopt, ze had wel dood kunnen zijn", jammerde ze hysterisch. Klopt helemaal en dat was dan de eigen dikke schuld van de eigenaresse geweest. Met dergelijke breekbare hondjes moet je niet over de markt lopen. Risicomanagement! Het is een beetje alsof een brandweer in zijn zwembroek iemand uit een brandend gebouw redt.

Begrijp me niet verkeerd. Ik ben dol op alle honden met een grootte vanaf boven de knie (alles daaronder schaar ik onder de knaagdieren), maar zo'n vrolijkerd vergt ook verantwoordelijkheid. Natuurlijk kan uw hond los bij de schapen, blijft uw hond keurig onder tafel liggen en is uw hond zeer geschikt voor de markt. Het probleem is dat dat met die andere tweehonderdduizend honden niet het geval is. En als iedereen zijn hond meeneemt, passen er straks niet eens mensen meer in het paviljoen. Eigenlijk zouden de honden dus ook gewoon eten moeten bestellen om de ondernemer te compenseren. Denk gewoon even na of de ondernemer wellicht een goede reden heeft gehad om de honden de toegang - OP GEZETTE TIJDEN - te weigeren. Hij doet dit niet om u het leven zuur te maken. En dan nog een persoonlijk verzoek: neem uw hond alsjeblieft niet mee naar de markt. Daar zit niemand op te wachten, ook de hond niet.

Job Schepers 

De blogs worden geschreven op persoonlijke titel en vallen buiten de verantwoordelijkheid van de redactie. Het zijn geen journalistieke producties, maar stukken gevormd vanuit mijn mening. Ik ga graag de dialoog aan. Dat kan via Facebook onder het bericht, maar ook via de mail. Ik probeer altijd overal op te antwoorden.