"Voegen in ritme van eb en vloed"
Vertel eens wat over jezelf en je achtergrond?
Ik kom uit een redelijk groot gezin, twee broers, twee zussen. Ik was één van de jongsten thuis, wat ervoor zorgde dat mijn oudere broer en zussen vaak wel gezellig een boekje wilden voorlezen of spelletjes wilden spelen. Wij woonden nog in Den Helder, mijn vader zat toen op zee en mijn moeder was er voor ons thuis.
Later - ik was negen jaar - veranderde dat toen we naar Texel verhuisden. Mijn vader werd halverwege de jaren tachtig vuurtorenwachter en was vanaf toen zomaar elke avond thuis. Hij kookte graag en nam meer huishoudelijke taken op zich. Mijn moeder ging studeren en meer aan haar eigen carrière werken.
De rollen werden omgedraaid! Dat heeft mij geleerd dat je op elke moment in het leven een nieuwe stap kunt zetten en dat man en vrouw daarin gelijk zijn. We woonden in nieuwbouwwijk De Mars in Den Burg, we waren er de eerste bewoners. Na een paar jaar verhuisden we naar één van de huisjes onder de toren. Een soort Nova Zembla leek het daar soms wel! Ruig, overal zand en altijd wind.
Op elke moment in het leven kun je een nieuwe stap zetten
Maar ik vond het heerlijk. Ik kan wel zeggen dat ik daar mijn hart verloor aan Texel. En dat ik soms het gevoel had dat er zout water door mijn aderen stroomde. Mijn slaapkamerraam keek uit op de Noordzee, dat van mijn broertje op de Waddenzee. Vaak naar het strand of mee vissen met mijn vader, broers en zwagers. Bijvoorbeeld makrelen vangen. Als er dan in de zomer grote groepen meeuwen boven zee zwermden, dan werd er gevist en wisten we: vanavond lekker gerookte makreel! Heel bijzondere en fijne tijd heb ik daar gehad, onder die vuurtoren.
Wat voor werk doe je?
Ik werk nu in de natuureducatie. Door het vele buiten zijn wist ik eigenlijk ongemerkt al veel over de natuur op Texel. Strand, duinen, wad en zee, het voelde gewoon goed en vertrouwd. In 2015 kwam ik met mijn toenmalige partner terug naar Texel, ik kan wel zeggen dat ik heimwee had naar het eiland. Ik was werkzaam in een eigen horecabedrijf, maar dat paste me helemaal niet en zo rolde ik uiteindelijk via Ecomare de natuureducatie in. En ik doe dit nu nog steeds, als zzp'er en in mijn eigen bedrijfje voor natuur- en wadloopexcursies.
Heerlijk werk dicht bij en in de natuur. Soms denk ik wel eens: hoe is het toch mogelijk dat ik hier mijn geld mee verdien? Het voelt meer als een hobby. Als ik dan lekker over het wad of in De Slufter scharrel, voel ik me gelukkig en heb ik niet veel anders meer nodig.
Wat is het mooie aan varen met De Vriendschap, wat je ook doet?
Als zzp'er help ik in het drukke seizoen ook mee op De Vriendschap. Prachtige plek natuurlijk! Fijne mensen die daar werken! Alle mensen die hebben meegevaren, komen blij van boord. Het is ook een bijzonder stukje. Zo mooi. We moeten er erg zuinig op zijn met z’n allen!
Wat is het mooie aan wadlopen?
Wat ik zo bijzonder vind, is het ritme van eb en vloed en dat je je daar als mens in moet voegen. Wij zijn allemaal maar gewend alles naar onze hand te zetten. Maar op het wad lukt dat niet en moet je je overgeven aan grotere krachten... of zoiets. De zee is de baas.
Er staat soms meer water dan je verwacht en dan lopen de laarzen van de mensen die mee zijn vol water of zakken we wat verder weg, waardoor we met een nat of modderig pak thuis komen. Dat is het avontuur en iedereen vindt dat spannend en leuk. Ik ook nog steeds!
Wat doe je zoal in je vrije tijd?
In mijn vrije tijd loop ik graag met mijn hondje Wampie en maak ik graag muziek: gitaar en zang. Heel lang geleden heb ik eens met Marieke Brommersma en José de Bloois op Texelpop gestaan. Dit jaar was het na lange tijd natuurlijk weer, heel leuk vind ik dat!
Wat heb je met de vuurtoren?
De vuurtoren staat voor mij voor een heerlijke tijd met mijn familie, zoals ik al eerder zei. Het gaf me altijd het gevoel van thuis, van gezelligheid en warmte. De toren staat voor mij ook voor de liefde die ik voor het eiland voel. Het aangezicht, het gebied eromheen. Het is een stukje van mij ,waar ik trots op ben.
Wat moet er op Texel blijven zoals het is?
Kneuterigheid! Dorpsheid, gezelligheid en kleinschaligheid.
Wat zou er op Texel anders mogen?
Toerisme op een iets andere manier. Meer eco-toerisme en wat minder grootschalig. Met oog voor het eiland als geheel. De mensen komen immers voor onze prachtige natuur en voor het eilandgevoel, de rust en de ruimte en de vrijheid. Dat mag niet verloren gaan.
Wat is je favoriete plek op Texel?
Het wad! Maar ook De Slufter, De Muy, de Horsmeertjes, De Bollenkamer, de Hoge Berg... noem maar op. Je mag mij overal neerzetten, ik word er allemaal heel erg blij van.
Wie verdient er een grote pluim op Texel?
Mijn moeder. Na het overlijden van mijn vader in 2021 pakt ze haar leven weer goed op door weer meer actief te worden in het verenigingsleven. Het was geen gemakkelijke tijd voor haar en ze doet het heel goed, vind ik.
Wat doe je over vijf jaar?
Over vijf jaar woon ik nog heerlijk op Texel, ik denk en hoop dat ik hetzelfde soort werk nog doe. Wampie is er dan ook nog en we lopen samen heerlijk rond!
Wie zou je graag in een volgende 'Eiland van...' willen zien?
Ik zou Marcel Kooger graag voordragen, hij is schipper op De Vriendschap. Hij is écht van hier. Hij heeft veel mooie verhalen over Texel en de zee.