Wat ik zeggen wou
Strenderpop &
Hoogmoed
Ook ik was opnieuw erg enthousiast over Strenderpop en niet alleen omdat ik zelf mijn debuut mocht maken op een Texels buitenpodium. Een prachtfestival, authentiek en sfeervol. Toen ik terugkwam van een korte vakantie en de TC van vorige week doorbladerde viel mijn oog op een ingezonden brief van Ewout Adriaans, die ook doordrenkt was van enthousiasme.
Na zijn zure ingezonden stuk aan het begin van de zomer sprak ik hem --op zijn verzoek-- uitgebreid tijdens Texelpop, Hij vertelde me spijt te hebben van die nare brief, want hij was blij met iedereen op Texel die zijn nek uitstak. En het negativisme dat hij aangewakkerd had zou mensen wel eens kunnen ontmoedigen om nieuwe initiatieven uit te proberen. Kortom: we waren het helemaal met elkaar eens.
Maar halverwege zijn bijdrage van vorige week dinsdag blijkt het enthousiasme vooral een middel om een ongenuanceerde sneer uit te kunnen delen aan de organisatoren van Texelpop. Een betaald festival! Schande! Wel twee euro per bandje voor muzikanten die je gewoonlijk alleen op de TV ziet en op de radio hoort. Dat is wel een half glas bier! Ewout is blijkbaar allergisch voor verandering, alleen niet als het om zijn eigen mening gaat Alles moet blijven zoals het was! Ik moet in dat soort gevallen vaak denken aan een prachtquote van Frank Zappa: A mind is like a parachute, it doesn't work if it's not open.
Dat iemand een gebrekkig geheugen heeft is hem niet altijd kwalijk te nemen, maar het stelselmatig verwarren van enthousiasme en ambitie met hoogmoed is een treurige zaak.
Reinier Heutink, Voorzitter Stichting Evenementen Texel