Gas op die lollie

Ameland zet grote stappen als het gaat om een duurzame toekomst. Waar Texel grossiert in grote ambities blijven we steken op een enkele drijvende zonneweide. Op Ameland hebben ze het motto "praatjes vullen geen gaatjes" duidelijk beter begrepen. Natuurlijk is de directe vergelijking scheef: Waar Texel op een landoppervlak van 170 km² te maken heeft met 13.576 (cijfers CBS) bewoners, heeft Ameland te maken met 3.638 bewoners  op 59,18 km². Minder mensen om mee in overleg te gaan, zorgt voor kortere klappen, toch lijkt mij dat er alarmbellen moeten gaan rinkelen. 

Hoge bomen vangen veel wind en wie hoog van de toren toetert mag daar ook op afgerekend worden. Het is niet de eerste keer dat ik over onze duurzaamheidsdoelstellingen schrijf en ik vind het jammer dat ik in herhaling val. Helaas gebeurt er ook vrijwel niets. De investeringen waar we over opscheppen stellen of niets voor, of ze dateren van jaren terug (zonnepanelen op Everstekoog waarvan de opbrengst nog steeds onduidelijk is, een zonneweide op de golfbaan als particulier initiatief, een opgedroogd energieloket, wat kleine initiatieven als postcoderoos wat goede ontwikkelingen zijn, maar waarvan we nog niet weten wat het doet op lange termijn en een groene boot). De initiatieven die er zijn moeten we omarmen, maar we moeten verder. Er gebeurt te weinig. Het is net als met werken: als je nog precies kunt benoemen wat je allemaal gedaan hebt, heb je niet zoveel gedaan.  Ameland heeft minder geroepen, maar veel meer gepresteerd. Hulde voor Ameland dus. 

Als er op Texel duurzame initiatieven zijn, draaien we die het liefste de nek om. We willen wel duurzaam investeren, maar alleen als het geld oplevert. Even voor de duidelijkheid, het is niet zo dat ik een haar beter ben. Maar daar wordt het toch niet anders van? Vaak wordt gewezen naar de gemeente en die zou ook voortrekker op deze reis moeten zijn. Maar we moeten niet zelfredzaam zijn op energiegebied in 2020 omdat dat nou eenmaal geroepen is. We moeten stappen zetten omdat we dit willen. Omdat we ook van mening zijn dat we niet de goede kant op gaan in deze wereld en dat er wat moet gebeuren. 

Texelaars zijn zo bang voor verandering dat ze in staat zijn het dorpsgezicht van De Koog nog te beschermen of vol te houden dat het PHH-gebouw een sieraad voor het eiland is op het moment dat het aangepast wordt. We hebben zoveel nutteloze plekken die je schadeloos kunt omtoveren tot zonneweides. Ik gooi mijn voorstel voor zonnepanelen op de strandslagen er nog maar eens in. Zet daar zonneweides op palen. Dan kunnen de auto's er onder. Extra voordeel: je auto is ook niet gloeiend heet als je terugkomt van het strand. Mij is verteld dat dit gebied van Staatsbosbeheer is en dat zij hier over gaan. Nou en? Wat interesseert mij dat? Ik neem aan dat de gemeente die boswachters wel eens spreekt. Dit moet toch mogelijk zijn? Of is Staatsbosbeheer de baas op het eiland? 

Als windmolens zo'n probleem zijn op het land van Texel, zet ze dan een paar kilometer van de kust in gebieden waar toch al niet meer gevist mag worden. Heeft niemand er last van. Of denk ik nou te makkelijk? Wat is er gebeurd met de plannen voor geothermie (aardwarmte)? Met minder inwoners en minder toeristen is het voor Ameland een stuk makkelijker om zelfvoorzienend te zijn. Ik snap ook dat daar alleen maar bejaarden komen die alleen maar fietsen, maar toch. We hoeven geen tweede Ameland te worden (alsjeblieft niet), maar we kunnen toch iets meer doen dan nu? We roepen hard, maar bij ieder duurzaam initiatief loopt het openbare riool dat Facebook heet weer vol met schreeuwers. "Dan komen we niet meer naar Texel!". Geloof me, dat doen ze heus wel. Alleen roepen ze dan weer ergens anders over. Je moet de toeristen koesteren, maar je moet niet vooruitgang blokkeren door je te laten chanteren door een kleine groep toeristen.

Duurzaamheid is de toekomst en er zijn mogelijkheden zat. Maak gebruik van de stroming (echt waar, schijnen we hier te hebben), getijden, wind, water, zon en ga nog maar even door. Ga niet janken als Ameland verder is op dit gebied: dat hebben we zelf gedaan. Als we alles tegenhouden, worden we vanzelf ingehaald. Dat is een keuze. Iets met oorzaak en gevolg. Maar goed, als een klein hutje op een uitgestrekt strand al een probleem is, zal een zonneweide een hindernis worden, die we niet kunnen passeren. Als we alleen maar naar de gemeente blijven kijken en wachten tot die de gunstige voorwaarden door de brievenbus komt gooien, gaat het nog lang duren. Het zal van onszelf moeten komen. 2020 gaan we niet redden, maar laten we eens kijken hoe ver we kunnen komen.