Niet lullen maar poetsen

Duurzaamheid op Texel. Het is een vraagstuk waar zowat alles over gezegd en geschreven is. Ook gisteren tijdens de algemene ledenvergadering van TOP was het weer zo ver. De ondernemers blijken erg voor duurzame ontwikkelingen. Maar over één punt waren zij het nog meer eens. Praten levert geen duurzaamheid op, we moeten eens wat gaan doen. Texel is het lachertje van Nederland op het gebied van duurzaamheid en Nederland op zijn beurt is weer het lachertje van Europa. We staan er niet best voor. Kom op mensen, niet lullen maar poetsen. 

We kunnen van alles afschieten, we kunnen overal beren op de weg zien en we kunnen heel hard roepen wat er allemaal niet moet. Maar daarmee komen we niet vooruit. De doelstelling van Texel om in 2020 zelfredzaam te zijn op energiegebied, leek veel ondernemers niet erg reëel. Ik wil wel stellen dat het onmogelijk is. Als we eerder dit jaar pas 0,3 procent van onze stroom opwekten, denk ik niet dat we dan al in de buurt komen van de honderd. Maar er zijn ook wel hobbels op de weg. Zo houdt de provincie het plaatsen van windmolens en zonneparken tegen, zo begreep ik van wethouder Hennie Huisman. Ook aardwarmte mag bijna nergens op Texel naar boven worden gehaald. Maar als we met Texel echt willen, kan de politiek zich hiervoor toch in ieder geval sterk maken. Ik heb een aantal ideeën of zaken die ik hoorde bij ondernemers die ik op tafel zou willen gooien. Want dat we 2020 niet halen, betekent niet dat we moeten stoppen met verduurzamen. 

Zonnepanelen op strandslagen: De strandslagen, die vreselijke grindvlaktes aan de Noordzeekant. Als de zon ergens vrij spel heeft, is het daar. Waarom zet je daar geen zonnecollectoren neer op palen. De auto kan er onder en ondertussen stroomt de stroom binnen. Het heeft bovendien als voordeel dat je auto niet gloeiend heet wordt en gevrijwaard wordt van vogelpoep. Lelijker worden die parkeerplaatsen er echt niet van. Ik snap dat er ook hogere auto's zijn die er niet onder zouden passen. Houd daar een stukje voor open. 

Afgesloten natuur: Als natuur is afgesloten, ten behoeve van de rust van vogels, komen er ook geen mensen. De natuurorganisaties zijn erg voor duurzaamheid, dus waarom geen zonnepanelen in de stukken waar we toch niet mogen komen. De vogels hebben er geen last van denk ik zo.  

Schuren: De gemeente is druk bezig om de overheidsgebouwen van zonnepanelen te voorzien. Maar waarom alleen die? Kijk hoeveel boerenschuren er zijn die nog kaal zijn. Als de agrariërs deze zelf niet willen gebruiken voor het opwekken van schone energie, moet er toch iets te regelen zijn met de gemeente. Gooi de daken vol met panelen (mits dit bouwkundig kan natuurlijk) en lever een deel van de opbrengst aan de boer bijvoorbeeld. Ik zie hier ruimte. 

Windmolens: Ik haal even diep adem voor ik dit ga zeggen en doe een schietgebedje voordat ik zo door de lezers gelyncht word. Ik ben niet tegen windmolens. Zo, dat is er uit. Begrijp me niet verkeerd, ik wil niet het hele eiland volplempen met die dingen. Maar drie of vier, ach ik zou niet weten waarom niet. Zoals één van de ondernemers terecht opmerkte: "Die dingen gaan een jaar of vijftien mee. In die tijd ontwikkelen de duurzaamheidsmogelijkheden zich enorm. Kunnen we dan wel weer verder zien." Ik ben het daar wel mee eens. Natuurlijk moet je ook kijken of windmolenparken elders stroom overhouden. Als je die kunt afnemen, vind ik dat ook prima. Duurzaam is groter dan Texel, Nederland of Europa. Een argument dat ik naast de horizonvervuiling veel gehoord heb, is de vogelsterfte. Er zijn veel tegenstrijdige rapporten over, maar tegenstanders grijpen het graag aan. De tegenstanders die een week later tegen alles zijn dat vogelbescherming heet en ganzen naar hartenlust willen opruimen. Het is allemaal wat tegenstrijdig. 

Voor degene die nu nog lezen, bedankt. De rest, die woedend stenen naar mijn huis aan het gooien is omdat ik een linkse bomenknuffelaar ben, tot zo. Zet alvast koffie zou ik zeggen. We moeten wat doen en de tijd van praten is echt voorbij. Niet alleen zijn we verplicht ons best doen, het is ook nog eens prima reclame voor het eiland. Nu roepen we heel hard over onze doelstellingen, maar doen we vrij weinig. Ja, een paar zonnepaneeltjes op de Everstekoog voor de verlichting. Die dingen zijn nog niet eens aangesloten, zo daadkrachtig zijn we. Nou ja, niet aangesloten. De verlichting brandt er niet op, zoals beloofd. Laten we wat gaan doen en dat kan al thuis. Doe dat licht uit, isoleer je huis (informeer eens bij de gemeente naar de mogelijkheden), laat die verwarming niet pruttelen als je niet thuis bent en zet niet de verwarming aan in alle plaatsen van het huis waar je toch niet bent. Ook ik moet hierin stappen maken, ik ben niet roomser dan de paus. Toen ik vanmorgen de woonkamer binnenstapte, stelde ik tevreden vast dat ik de verwarming niet had teruggedraaid. Slecht voor het milieu, maar wel lekker warm ontbijten. Toch maar eens kijken naar de mogelijkheden van een slimme meter. De reclame beweert dat ik dan wel dertig procent kan besparen. Levert het nog wat op ook. 

Dus laten we ons best doen en laten we ondertussen vooral opties als geothermie en getijdencentrales verder ontwikkelen.  

Job Schepers