Kitesurfers halen vijftig mille op

De Texelse kitesurfers Toy Imhoff, Maikel Smit, Bart Esselman, Robbert van der Meer, Rutger Panneman en Klaas Koch hebben zondag een tocht van 130 kilometer van Hoek van Holland naar Den Helder gesurft.

Dat deden ze samen met andere kitesurfers om geld op te halen voor de Hartstichting. Het resultaat mocht er zijn: de kitesurfers overhandigden 's avonds €50.000,- aan de Hartstichting voor onderzoek naar hart- en vaatziekten.

Onderstaand een verslag van het team over de tocht die 6 uur en 21 minuten duurde.

06:00 uur. Briefing op het strand bij Hoek van Holland. Uitgebreide uitleg over de gevaarlijke obstakels zoals de pier van Scheveningen, havens en andere pieren in het water. En net als bij de Elfstedentocht waren er stempelposten waar je een stempel kreeg en gelegenheid had om even wat te drinken en te eten. 

06:45 uur. Dan is het tijd om het strand op te gaan en de keus te maken met welk materiaal je de 130 km lange tocht wilt gaan surfen. Op het moment van de keuze horen we het donderen in de lucht, de wind trekt aan en de eerste natuurlijke douche hebben we te pakken. Regen, regen, regen. Uiteindelijk kiezen we ervoor om een vlieger te pakken van 7/8/9 vierkante meter.

07:00 uur. Team Texel vertrekt naar de eerste stempelpost in Scheveningen. De eerste 17 km is gelijk al spannend. Toy krijgt een ongelofelijke vlaag wind en verliest zijn surfboard. In harde wind en hoge golven gaat hier gelijk al een hoop energie verloren om terug te komen bij zijn board. Uiteindelijk het board te pakken en toch maar even de bindingen waar je met je voeten in staat wat strakker zetten. We kruizen met het hele team uiteindelijk ver de zee op om ver bij de haven van Scheveningen vandaan te zijn. Daarna kunnen we weer naar het strand en dichter op de kust varen. Voor korte duur, want daar komt de bekende pier van Scheveningen en moeten we weer ver de zee op steken om er goed omheen te kunnen. Iedereen veilig en Team Texel surft lekker door naar de eerste post waar we een slok water nemen en besluiten om gelijk weer door te gaan. 

Langs de kust surfen we richting Noordwijk. Een mooi stuk met hoge golven en veel wind. Iedereen is heerlijk zijn ding aan het doen. Voor we het weten, zien we de vlag van Noordwijk en moeten we alweer na 20 km het water af om onze stempel te halen. De eerste 37 km hebben we te pakken. Een tocht die we op Texel regelmatig maken en voor ons kinderspel is. Even een groot glas energiedrank, een chocoladereep met veel energie en vol gas gaan we er weer vandoor!  

IJmuiden here we come! We zetten de tocht voort met een lach op ons gezicht.  De wind begint te draaien en dat is in ons voordeel. We hoeven niet veel meer te kruizen en kunnen meer in een lijn varen. Langs de kust ontstaan er mooie vlakke stukken water en de snelheid zit er bij iedereen goed in. Ik kijk op mijn gps-tracker en met een topsnelheid van 60 km per uur racen we echt langs de kant. Door onze snelheid en met het verstand op nul racen we lekker door langs het kantje van het strand en uit het niets vliegt Klaas met een driedubbele salto door het water oeps... Iets te laag water… Even bij komen en door tot we niet meer verder kunnen bij de grote haven van IJmuiden waar we wegens veiligheid niet omheen mogen. Maar waar is nou toch die vlag van de stempelpost ???? Hebben we hem gemist gingen we zo snel ? Waar is ie? Vol verbijstering staan Bart en Toy om zich heen te kijken. Dan ineens horen we dat we te ver zijn en dat de vlaggen van de stempelpost nog niet op het strand staan. We zijn te snel aangekomen. Teruggevaren naar de juiste plek waar we lekker hebben gegeten en een pauze hebben gehad. Vervolgens in een bus naar de andere kant van de haven gebracht om onze tocht te vervolgen.

Volgende stop is Wijk aan Zee. Na onze pauze zijn we allemaal nog steeds goed fit! Het zonnetje schijnt en we gaan weer als een speer. We hebben nog steeds de wind in de rug en we hebben onze volgende stempel alweer te pakken. Na een bakkie snert in Camperduin willen we snel door, want als de wind verder gaat draaien hebben we nog een lang eind te gaan.... Gelukkig lijkt het er op dat de windgoden het beste met ons voor hebben. De wind blijft aanlandig en we kunnen goed de snelheid erin houden. 

De laatste 25 km naar Den Helder. Het gaat met iedereen nog steeds okee! Het is inmiddels lager water en de strekdammen kom boven water. Richting Den Helder zijn het er heel veel. Hoe ervaren we ook zijn; het blijft spannend, maar we kozen ervoor om bij het strand tussen de pieren te varen er er elke keer overheen te springen. En dit ging niet bij iedereen goed elke keer. Ik zal geen namen noemen... We varen dicht op elkaar en dit brengt ook gevaar met zich mee. Met nog drie kilometer te gaan voor het eindpunt komen Bart en Klaas met hun kites in elkaar. Het ziet er naar uit dat het met onbestuurbare kites en lijnen om hen heen nog wel eens slecht kan aflopen, maar gelukkig liep het allemaal nog goed af. Rustig aan alle lijnen weer uit de knoop halen en op naar de finish! 

We springen allemaal nog een keer over de laatste strekdam voor de finish en daar staan we dan! Gehuldigd met een medaille zijn we super voldaan! Met Texel in zicht moeten we helaas toch weer terug in de bus naar Hoek van Holland waar we 's avonds om 22:30 uur het geweldige bedrag van €50.000 euro hebben overhandigd aan de Hartstichting.