Afbeelding

Dit artikel is geschreven door
Koppiestiêd op Texel

Voorziet de website wekelijks van een blog over wat er speelt op Texel.

Haarscheurtjes...

Column

Ouder worden, het is iets waar je niet aan ontkomt. Ik ben pas 32 en fitter dan ooit. Toch begint ook mijn lichaam schijnbaar de eerste haarscheurtjes te vertonen. Herstel na een avondje kroeg duurt langer, de eerste grijze haren zijn ontdekt en opeens zit je in de de medische carrousel. Als klap op de vuurpijl werd ik laatst met u aangesproken... Nee, het beste is er al wel af schijnbaar.

Anderhalf jaar geleden begon ik met sporten en in relatief korte tijd was ik veertien kilo kwijt. Een mooi gegeven, maar nu werd ik wel weer een mager scharminkel. Dan maar aan de krachttraining. Je staat dan ineens tussen jongens en dames die met gewichten aan de sleur gaan, waarvan jij alleen maar kunt dromen. Gelukkig kan ik niet tegen mijn verlies en ik laat mij dan ook niet kennen. Het moest gekker en gekker. Ook voor thuis werden halters aangeschaft en het buikspierbankje werd onder een dikke laag stof weggehaald. 

Goede ontwikkelingen zou je zeggen, maar ze gaan gepaard met pijntjes. Zo ging ik laatst mijn rug trainen, maar liet me zo opnaaien door Achmed dat ik de dag daarop mijn bed niet uit kon komen. Nadat ik met twee armen mijn been uit bed getild had, sleepte ik mij toch maar naar de sportschool. Bewegen zorgt er immers voor dat de spieren weer losser worden. Maar toen die ene dag.... Zo'n last hebben van je schouder dat je je jas niet meer aankrijgt... Toch maar eens naar de fysio. De therapeute zag het aan en wrong mij in allerlei bochten. "Je bent erg flexibel. Dat heeft voordelen, maar ook nadelen....", stelt ze. Los van het feit dat ik verbaasd ben dat ik soepel ben - iedereen die mij ooit op de dansvloer heeft gezien deelt deze verbazing -, vraag ik mij al af wat het grote nadeel is. "Je spieren zijn te snel gegroeid voor je gewrichten. Je bent soepel, dat is je bouw. Maar jij bent niet zo'n boer met een korte nek die onbeperkt krachtoefeningen kan doen." Ik moet kostelijk lachen om haar omschrijving. Lachen dat me snel vergaat als ze haar vingers weer onder een paar spieren ramt. De eindconclusie: de balansspieren moeten meer getraind worden en dus mag ik in de sportschool oefeningen gaan doen met de evenwichtsbal. "Meestal houden mannen niet van dat soort oefeningen..." Ze heeft het goed ingeschat. Maar ja, we gaan zien of het helpt. En ach, ik zie het positief: anderhalf jaar geleden had ik me niet voor kunnen stellen dat ik ooit een sportblessure zou krijgen. 

Niet alleen op sportief gebied is het kommer en kwel. Na vijf jaren op het eiland heb ik eindelijk een Texelse tandarts (dat is nog niet zo makkelijk namelijk). Van de week maar op intake en ja hoor, twee gaatjes. We maken een afspraak voor de dag erop en we laten de 'slager' zijn werk maar doen. Het ene gaatje is natuurlijk dieper dan gedacht. Terwijl hij als volleerd bouwvakker in een slooppand door het beton van mijn kies heen ramt, probeer ik mij stoer te houden. Geen verdoving, daar heb je later maar last van en het is zo gepiept. Als hij klaar is staat het huilen mij nader dan het lachen, maar we hebben het maar weer gehad. De tandarts heeft zijn werk uitstekend gedaan. 

Ja, het verval is dus duidelijk in gezet. Nou word ik er verder nog niet depressief van en voortijdige levensbeëindiging wordt nog niet overwogen. Het is een constatering. Ging ik eerder doordeweeks nog wel eens naar De Koog voor een borrel, tegenwoordig kijk ik wel uit. Ik heb een ruggengraat van trekdrop - alweer zo soepel - dus als ik op de fiets ga, kom ik nooit thuis. :"Nog één biertje dan, nog één biertje dan.... Nog één biertje dan.... Hé, is het al half drie?" Dat doen we dus niet meer als we de dag er op niet vrij zijn. Wel wordt er sporadisch geborreld in Den Burg. Met de bus heen, taxi terug. De taxi is dan de stok achter de deur. Om 22:30 wordt er gebeld en afhankelijk van drukte wordt bepaald wanneer je thuis bent. In de regel voor twaalf uur, prima dus. Gisteren was zo'n dag en ondanks dat ik al voor twaalven in bed lag, voel ik de biertjes wel. Het is alles of niets.. Met sporten, met drinken, met roken... eigenlijk met alles. Gelukkig mocht ik me vorige week nog wel legitimeren toen ik sigaretten ging halen. Een klein juichmomentje.... 

Vanavond lekker op de evenwichtsbal... Ik kan niet wachten...

Job Schepers

De blogs worden geschreven op persoonlijke titel en vallen buiten de verantwoordelijkheid van de redactie. Het zijn geen journalistieke producties, maar stukken gevormd vanuit mijn mening. Ik ga graag de dialoog aan. Dat kan via Facebook onder het bericht, maar ook via de mail. Ik probeer altijd overal op te antwoorden.

De kust bij paal 9 eind vorig jaar.
Inloopbijeenkomst onderzoek zuidwestkust Texel Algemeen 27 mrt, 11:00 1
Afbeelding
Diabetes Challenge 2024, wandelen om gezond te worden en te blijven Algemeen 27 mrt, 09:06
Afbeelding
Op zoek naar een leuke uitdaging?? Algemeen 26 mrt, 16:27 2
Afbeelding
Kennismaken met de Texelse geschiedenis Algemeen 26 mrt, 12:30 1
Afbeelding
Kunstlezing over Frans Hals bij Artex Cultuur 26 mrt, 10:15
Kikker
Kikker komt op bezoek in de bieb Algemeen 25 mrt, 20:11
Afbeelding
Tevoko-toernooi naar De Koog Sport 25 mrt, 14:30 3
De Palmpasenoptocht in De Koog.
Lopen met broodhaantjes voor Palmpasen Algemeen 25 mrt, 10:30 2